Gerrie van Barneveld, die regelmatig foto’s maakt voor deze site, was aanwezig tijdens het concert van John Mellencamp in Den Haag. Hieronder zijn impressie in woord en beeld.
Een concert van John Mellencamp in Nederland is een bijzonderheid. Het is pakweg twintig jaar geleden dat hij voor het laatst in Nederland was. Het concert, voorafgegaan door een film over de cd No Better Than This, begint met Authority Song, waarna het eerste deel van de show de nadruk ligt op het laatste werk. Oudere nummers krijgen een andere uitvoering. Van het recentere werk worden Save Some Time To Dream, The West End, Easter Eve en Longest Days gespeeld. Mooi is de akoestische uitvoering van Jackie Brown met violiste Miriam Sturm en een bijzondere versie van Jack & Diane. Ook fraai is Small Town met accordeon en viool.
Het tweede gedeelte van het concert toont meer de rocker Mellencamp. De staande bas is vervangen door de elektrische; het overhemd door het T-shirt. De little bastard gaat los. Crumblin’ Down. Paper In Fire en Pink Houses worden gespeeld . Maar er is ook nog ruimte voor een recent nummer als If I Die Sudden. Met R.O.C.K. in the U.S.A. komt een rockend einde aan het concert. De band wordt voorgesteld met een speciale vermelding voor gitarist Mike Wanchic. Een fan mag even meebrullen. Het publiek wild. Klaar. Geen toegift. Zeven kwartier. No Better Than This!
28/06/2011 Permalink
Goed bezig, mag ik de volgende keer in je koffer mee?
28/06/2011 Permalink
Als groot fan van john had ik er niet meer op gerekend dat hij naar
nederland kwam,toevallig zag een vriend van mij het bericht in de
volkskrant.dus heeft hij gebeld voor kaarten.wat een avond heb ik
gehad! had wel het gevoel dat de oude nummers het beter deden
dan de nieuwe.ik leek wel dronken na afloop door het meeleven,
en veel tranen.
29/06/2011 Permalink
ondanks rete strakke band, 22 nummers of zo, nieuwe arragementen van de oude nummers nieuwe muzikale richting had ik hetzelde gevoel als de laatste keer dat ik in John zag, in 1999 Nashville, een ingestudeerd optreden. toen stond achter in het tourboek de setlist.
dus voordat het optreden begon wist je al wat er gespeeld ging worden en er was totaal geen interaktie met het publiek. ben misschien wel verwend met de “kleine” optredens in bijv. “in the woods” waar je voor tijdens en na het optreden gewoon contact hebt met de artiest(en). John is na Jimmy LaFave misschien wel mijn meest favourite artiest maar blijf na dit optreden toch met gemengde gevoelens zitten: vond ik het echt wel zo leuk?
30/06/2011 Permalink
addy,
heel herkenbaar dit. het zag er fantastisch uit en het klonk als een klok, maar er zit geen greintje spontaniteit in. misschien het opnieuw beginnen van ‘save sometime to dream’….
maar het plezier overheerst bij mij na een kleine week toch. heb een prima avond gehad.
blijkbaar is onze John een control-freak….