Het was op zijn minst bijzonder dat de band Spain onlangs besloot om tijdens Europese concerten integraal de eerste plaat The Blue Moods Of Spain uit te voeren, terwijl ze na tien jaar stilte juist terug zijn met een nieuw album: The Soul Of Spain (Glitterhouse/Munich). Dat debuut uit 1995 sloeg destijds niet onmiddellijk in als een bom, maar het was wel zo’n album dat geleidelijk aan betekenis won. De muziek had raakvlakken met de op dat moment actuele slowcore. Maar de bijzondere kwaliteiten lagen vooral op een ander vlak en dat viel al af meer…

Op 28 maart overleed op 88-jarige leeftijd banjovirtuoos Earl Scruggs. Hij is nog te horen op One Of Those Days (When I Miss Lester Flatt), een liedje van Tom T. Hall over de in 1979 overleden bluegrasspionier waarmee Scruggs historische opnamen maakte als Flatt & Scruggs. Het is te vinden op A Gift From Tom T. Hall – Tom T. Hall Sings Miss Dixie & Tom T. (Drumfire Records). Daarop staan nummers die de inmiddels 77-jarige Tom T. Hall samen met zijn vrouw Miss Dixie schreef nadat meer…

Het uit de oostelijke staat Virginia afkomstige Sons Of Bill maakt het soort door en door Amerikaanse rock waarbij kennelijk de cruise control leidend is. De Santa Ana Winds waarmee Sirens (Blue Rose/Sonic Rendezvour) begint, kunnen de zonen wel wat in beweging krijgen, maar wat gaat dat met een logge beat. Heel in de verte zou je iets van de invloed van Springsteen kunnen ontwaren, maar dan toch echt zonder diens enthousiasme. Op dit door David Lowery (Cracker) geproduceede album gaat meer…

Het Maastrichtse duo Jodymoon is wars van trends. Misschien is deze bewering niet helemaal juist, want Digna Janssen en Johan Smeets vlogen voor het vierde album The Life You Planned On (Rough Trade) naar New York om er te werken met producer Bryce Goggin, bekend van hippe acts als Antony and the Johnsons en Joan As Police Woman. Dat er een klik is, bleek al op de formidabele voorganger Who Are You Now. De folk met pop en snufjes klassieke muziek komt wederom helemaal tot zijn recht in zijn ruimtelijke productie. De Amerikaan meer…

Mississippi Moon (eigen beheer) is eindelijk weer eens een nieuwe cd van Cary Hudson. En dat is niet alles, want ook met zijn band Blue Mountain werkt hij aan een nieuwe plaat. Iets om naar uit te zien, want Blue Mountain hielp in de begintijd van de altcountry mee het genre te definiëren. Maar eerst aandacht voor Mississippi Moon, dat tot stand kwam met de onvolprezen Jimbo Mathus als producer. Diens losse stijl is niet zo ver verwijderd van de aanpak van Hudson. Dat levert muziek op die de highways verlaat en voert over de backroads. Geen glans meer…

Als jochie zat Steve Azar op een leeg omgekeerd krat achter de slijterij van zijn vader te luisteren naar oude bluesmannen die er liedjes kwamen zingen. Ze maakten een onuitwisbare indruk op hem. Het was dan ook niet zo raar dat de artiest Azar na een succesvolle periode in Nashville, Tennessee, terugkeerde naar Greenville, Mississippi. Terug naar zijn roots. Op Delta Soul Volume One (Ride Records/Sonic Rendezvous) staan negen nummers die het goed zouden doen in een toeristische meer…

De nummers op Lungs, Dirt & Dreams (Adair Park Recordings) lopen bijna ongemerkt in elkaar over. Van de instrumentale opener June, 22nd, Ar die nog geen halve minuut duurt, gaat het naar de ruim 7 minuten lange afsluiter We Make Our Own Traditions, Homesick Blues. Psychedelisch en soms bijna industrieel is deze combinatie van schrapend metaal en een huilende lap steel. Bezwerend ook. En sfeervol als Bonnie ‘Prince’ Billy of Gun Club. Damon Moon and the Whispering Pines komen uit Atlanta, Georgia, en namen meer…

Een prachtige hoes toch, JP Harris die aan een ouderwetse telefoon hangt. De eenzaamheid druipt van het beeld. Dat gebogen hoofd; er wordt niet opgenomen aan de andere kant van de lijn, zoveel is wel duidelijk. I’ll Keep Calling (Cow Island Music) van JP Harris and the Tough Choices bevat muziek uit de tijd dat de mobiele telefoon nog niet bestond. Het gaat op dit album om lange ritten over highways die voeren van truck stop naar honky tonk. De 29-jarige Harris gaat als een Gear Jammin’ Daddy van oost naar west door meer…

Low Down van The Mallett Brothers Band is een plaatje dat al uit 2011 stamt. Maar om hem dan hier om die reden niet meer te bespreken zou zonde zijn. Doodzonde zelfs. Want The Mallet Brothers Band is the real stuff voor liefhebbers van de ruigere americana (denk bv aan O’Death). Deze zes mannen uit Portland (niet in Oregon, maar Portland, Maine) maken muziek die een stuk dichter tegen ruwe folkrock aanligt dan tegen country. De nadruk ligt op de overdaad aan snaarinstrumenten (gitaren, dobro, mandoline, banjo etc), voortgestuwd door meer…