De titel What Is There (New West Records/PIAS) is niet een vraag, er staat althans geen vraagteken achter die drie woorden. Toch zullen we hem als zodanig op moeten vatten. Wat valt er te halen op dit nieuwe album van Delta Spirit? Het is de vijfde van de band die in het zuiden van Californië begon, maar waarvan de leden inmiddels naar overal en nergens zijn uitgewaaierd. De laatste plaat dateert van zes jaar geleden. In de tussentijd was het gezicht van de band Matthew Logan Vasquez vooral solo actief. What Is There is het geluid van meer…

Over Waylon Payne en zijn album Blue Eyes, the Harlot, the Queer, the Pusher & Me (Carnival Recording Company/Empire) valt veel te vertellen. Allereerst over Payne. Hij is de zoon van Jody Payne, jarenlang gitarist in de band van Willie Nelson, en van zangeres Sammi Smith, die in 1971 een kneiterdikke hit had met Help Me Make It Through The Night. Omdat zijn ouders altijd op tournee waren werd hij opgevoed door een streng gelovige oom en tante. Die braken echter met hem toen hij op zijn 18^de uit de kast kwam en bovendien een sterke voorliefde voor drank en meer…

Gasten uit Estland verwelkomen we hier niet zo dikwijls op deze site. Twee jaar geleden noemden we in het verslag van het Amsterdamse festival Once In A Blue Moon bassiste Mai Leisz, die op het podium stond als een van de begeleiders van David Crosby. Maar verder? Met Horse (Wharf Cat Records/Konkurrent) van Holy Motors hebben we een band uit Estland die we hartelijk welkom heten. Want die plaat biedt donkere twang met een zangeres die nog maar 22 is. Deze Eliann Tulve zingt met het hoofd in de bewolking. Denk aan Hope Sandoval van Mazzy Star meer…

Another year, another Will Johnson record. Daarmee zou een recensie eigenlijk kunnen volstaan. De kenners weten dan genoeg. Will Johnson, de singer-songwriter uit het Texaanse Austin, levert namelijk altijd kwaliteit. Zo ook deze keer met El Capitan (eigen beheer). Wat wel anders is ten opzichte van eerder plaatwerk, is dat de liedjes op deze nieuwe schijf een stuk ingetogener zijn. En akoestisch. Dat heeft ook te maken met de tijd waarin we leven. De songs werden coronaproof in drie dagen op genomen in de Ramble Creek Recording Studio van producer/toetsenist meer…

Een fijne popplaat met een ongedwongen karakter, gemaakt volgens het principe do it yourself. Dat is Wide Wild Acres (Center Cut Records) van Fritz Hutchison uit Kansas City, Missouri. Een slaggitaartje dat langs een melancholische melodie krult, daarmee begint het album. En na Stationary wordt een liedje opgebouwd met drums in marstempo, maar daarbij heeft Police Dogs ook een lekker losse soulsignatuur. Op Powder Blue moet je denken aan Josh en Josh. Ritter en Rouse. Hutchison speelde de meeste instrumenten zelf. Als meer…

Als een rondreizende verslaggever schrijft Our Man In The Field zijn nummers. Achter die naam gaat de Brit Alexander Ellis schuil. Het bijzondere aan The Company Of Strangers (Rocksnob/Rootsy/Sonic Rendezvous) is dat de pedal steel voor een Brits album een belangrijke rol toebedeeld heeft gekregen. Ellis ontmoette Henry Senior in Londen, net als bassist Tom Rosenfeld en drummer Greg Bishop. Ze namen het album zo veel mogelijk live op. Ellis brengt zijn liedjes met een tamelijk hoge zangstem, die tegelijkertijd wat hees is. Komt nog meer…

Een puike plaat vol southern rock uit Nederland, dat is Brothers (CRS) van Copperhead County. De band begint met Be Different, maar daarmee is niet gezegd dat ze een draai geven aan het genre. Al teveel vernieuwing is wellicht ook niet zo wenselijk. Of nodig. Immers, heel vaak hoor je southern rock niet meer. Zeker niet in Nederland. Dus als er weer eens een band met enthousiasme een orgel laat stromen en een elektrische gitaar laat fluiten, dan doen we lekker mee. En dat gaat als vanzelf, want de melodieën zijn zonder meer pakkend. Robert van Voorden mag meer…

Twee jaar geleden was ik voor het eerst bij een optreden van Elizabeth Cook. Klasse-optreden van een enigszins chaotische maar zeer humoristische vakvrouw. Instant fan werd ik. Na de show kocht ik het twee jaar eerder verschenen Exodus Of Venus: heerlijke plaat. Het was dan ook met veel belangstelling dat ik uitkeek naar de opvolger. Die ligt er nu: Aftermath (Agent Love/Thirty Tigers). Wat direct opvalt is de productie van Butch Walker, die de liedjes van Cook in een veel toegankelijk popgeluid heeft gegoten. Of moeten we zeggen: een veel gewoner of misschien meer…

Een foto van een geborduurd handwerkje in een lijstje op de cover. Folk dus? Niets daarvan. Love Your Work (Tapete Records/Sonic Rendezvous) is verbeten pubrock. Je zou het ook gewoon punk kunnen noemen. Maar met de omschrijving hoekige rhythm-and-blues zal het met skinny ties uitgedoste viertal dat zich Eight Rounds Rapid noemt ook kunnen leven. Allemachtig, wat zal dit live een belevenis zijn. Het soort rock-’n-roll waarbij het zweet over het hele lijf jaagt. Ze komen uit het Britse Essex en met gitarist Simon Johnson hebben ze een geweldig meer…