The Yearlings waren aan het begin van de jaren ‘00 het vlaggeschip van de Nederlandse alternatieve country. Het zestal maakte twee mooie albums, een titelloos debuut uit 2002 en ‘Utrecht’ uit 2004, maar besloot in 2006 het bijltje erbij neer te gooien. Onlangs doken er echter berichten op dat er weer geoefend werd. We spraken met Olaf Koeneman en Niels Goudswaard.

Wat zijn de plannen? Nieuwe plaat?
“Jazeker, er komt een nieuwe plaat van The Yearlings”, zanger-gitarist Olaf Koeneman legt zijn kaarten meteen op tafel. “Dat was een van de twee dingen die ik voor ogen had. 1. Het moest met dezelfde mensen gebeuren, dus met René van Barneveld, Bertram Mourits, Niels Goudswaard, Herman Gaaff en Leon Geuyen. En 2: er moest een concreet doel zijn”. Goudswaard, de andere zanger-gitarist van de groep, vult aan: “Een plaat dus. We gaan niet alleen maar een beetje zitten jammen in de oefenruimte.”
Koeneman: “Ik had 7 jaar niets met muziek gedaan. Er stonden hier vijf gitaren waar ik niets mee deed. Zonde, en je gaat je ook afvragen of je het nog kan. Maar ik ging er voor zitten en had ineens twee nieuwe liedjes. En toen bedacht ik dat het mooi zou zijn om weer iets met The Yearlings te doen. Ik had al eerder contact met Bertram Mourits (gitaar/toetsen) en Herman Gaaff (bas) maar ik heb gewacht tot ik vier liedjes had om ook de anderen met het plan te benaderen. Dat was uiteindelijk het geval in december 2013, toen we bij de albumpresentatie van The Blue Grass Boogiemen waren.”

In 2006 was een van de redenen om te stoppen dat jullie geen zin hadden om weer een plaat als ‘Utrecht’ te maken. Hoe zit dat nu?
Koeneman: “Dit wordt een betere plaat. Bij Utrecht hielden we rekening met alle achtergronden van de verschillende bandleden. De nieuwe plaat krijgt een coherenter geluid. We hebben nu 15 liedjes, daar gaan er nog een paar vanaf en misschien komt er nog iets bij maar we hebben genoeg materiaal voor een nieuw album. We hebben ons vooral gericht op waar we als Yearlings goed in waren. Toegankelijke americanapop. Uptempo maar met een melancholiek randje”. “En meerstemmig”, vult Goudswaard aan. Koeneman: “Ik streef ernaar om nummers te schrijven die in mijn wereld stuk voor stuk hits zijn.”

Wanneer gaan jullie de studio in?
Koeneman: “Dat weten we nog niet. Gaat nog wel even duren, we moeten eerst weer beter worden. De eerste repetities waarbij we die nieuwe nummers speelden verliepen stroef, maar nu gaat het al een stuk beter. Alleen René van Barneveld (gitaar/pedal steel) is professioneel met muziek bezig o.a. bij Sjako! Maar de rest doet het er, naast werk en/of gezin, allemaal bij. De meesten van ons hebben hebben een tijd lang op muzikaal gebied stilgezeten. Behalve Bertram, die heeft o.a. nog de muziek gemaakt bij een voorleesboek van P.F. Thomése.” Goudswaard geeft aan dat de nummers wel allemaal dit jaar opgenomen moeten zijn. Koeneman: “Voor de vakantie toch wel eigenlijk.”

En dan?
Koeneman en Goudswaard zeggen dat eerst gewoon die plaat gemaakt moet worden. Daarna zien ze wel door wie of op welke manier die wordt uitgebracht. En ja, er gaat ook weer opgetreden worden, maar niet meer zo als 10 jaar geleden. Koeneman: “We zijn allemaal druk. Maar wat is er mooier dan live te laten horen wat je gemaakt hebt?”