Ik ben verrast door Boris McCutcheon. Daarbij moet ik eerst misschien aangeven dat ik in het verleden niet overtuigd ben door de platen die hij maakte. Ik vond het middelmatig en werd zelden geraakt door de liedjes van de man uit New Mexico. De laatste, Bad Road, Good People, vond ik al een stuk beter dan het vorige werk. Met The Wheel Of Life (Lucky Dice) rijdt McCutcheon zich met zijn Saltlicks wat mij betreft echter gelijk in de kopgroep van de americana. Heerlijke plaat, gevarieerd ook. Lekkere niks-aan-de-hand rootsrocknummers worden afgewisseld met bijzonder knap in elkaar gezette liedjes. Volgens McCutcheon moet je The Wheel Of Live eigenlijk zien als het tweede deel van een dubbelalbum met Bad Road, Good People. Grappig genoeg sluit het huppelende nummer, genoemd naar die vorige cd, The Wheel of Life af. En zo is de cirkel (of het wiel) weer rond. Naast eigen nummers staan er ook drie interessante covers op deze nieuwe schijf. Een mooie Townes Van Zandt-cover (No Place To Fall), het live in Lage Vuursche opgenomen Lee Harvey en het door Mark Ray Lewis geschreven Mark Twain. Ontroerend is Gila dat gaat over een bezoeker van een optreden die op weg naar huis verdrinkt in de Gila River. Ook prachtig zijn Clan of The Sunflower, Mullein People en Califionia, over zijn dagen als biologische boer in het noorden van genoemde staat. Dergelijke liedjes tillen deze cd naar een hoog niveau. Zo hoog dat ik ‘m zou kopen als ik ‘m niet gekregen zou hebben. Dat lijkt me wel voldoende aanbeveling.
Boris McCutcheon & the Saltlicks treden in oktober/november op in Nederland. Zie de agenda voor data.
28/10/2010 Permalink
Wat een onzin zeg! Ik kan begrijpen dat je misschien niet gegrepen wordt door de muziek van Boris mccutheon. Maar het dergelijk ophemelen van deze plaat in tegenstelling tot zijn eerdere werk begrijp ik werkelijk niet. Maar ok, ieder zijn mening. Ook deze plaat is weer erg goed te noemen al vind ik dan persoonlijk weer zijn eerdere albums van een hogere kwaliteit, met name ‘when we were big’ is van een grote schoonheid en wat mij betreft een van de betere americana albums van de laatste jaren. Maar in zijn gehele werk klinkt een duidelijke eigenheid door die het voor mij onbegrijpelijk maken dat je eerdere albums niks vindt en deze vier sterren geeft. Maar ik laat me graag verdere uitleg aanpraten, Hugo. Misschien zie ik het verkeerd
28/10/2010 Permalink
Boris McCutcheon & the Saltlicks
.
Zondag 7 november 2010 – Aanvang: 15.30 uur – Muziekcafé De Cactus – Pastoriestraat 37 – Hengelo(o).
.
28/10/2010 Permalink
Mooie woorden Arjan, Helemaal mee eens, al zijn 5 cd’s zijn bijzonder
28/10/2010 Permalink
De recensie maakt in ieder geval nieuwsgierig en dat is altijd goed.
Alle komende optredens van Boris staan in de agenda:
http://www.altcountry.nl/blog/agenda/
01/11/2010 Permalink
Hij was geweldig in de ” Roepaen ” !!!
05/11/2010 Permalink
When We Were Big blijft nog steeds zijn beste, hoewel de nieuwste ook aardig in de buurt komt…!