Slechts 8 songs in 32 minuten heeft Heather Valley nodig om een verpletterende indruk te maken. Die liedjes staan op Desert Message (eigen beheer) van deze Canadese zangeres. Heather Valley was in haar jeugd een top-langlaufster. Maar toen ze zich realiseerde dat ze net niet goed genoeg was om de Olympische spelen te halen, richtte ze zich op een universitaire studie. Ze werd advocaat en speelde in haar vrije tijd wat gitaar. Soms zette ze zelfs een filmpje op Youtube. Naar aanleiding van een dergelijk filmpje werd ze benaderd door een man uit Florida, die meer…

Het op één na beste nummer van 2019 staat op Thrilled To Be Here (eigen beheer), het derde album van These Wild Plains, een band uit Boston. Ik twijfel alleen of het dan gaat om Voices of om It Is What It Is. Beide zijn van uitzonderlijke lekkerheid. Voices begint met een prachtig rinkelende gitaar en zang, waarna een gruizige gitaar invalt, wat voorzichtige drums, maar pas na een minuut trappen de mannen echt af. Dan valt het nummer in de plooi en rocken we met nog een fijne gitaarsolo naar het eind, dat na 4.23 minuut bereikt wordt. De toon is daarmee meer…

Passend bij het ontwerp van de cover van That’s Where It’s At (Borealis Records) opent Michael Jerome Browne met een stukje instrumentale jazz. Niet schrikken, jazzy countryblues is een adequatere omschrijving. De Canadese zanger/gitarist speelt op diverse gitaren (waaronder een twaalfsnarige), mondharmonica en een fretless gourd banjo. Na de funky soul van Skeletons (Stevie Wonder) volgen wederom twee stukken countryblues. Op Pharaoh is Harrison Kennedy gastvocalist, een rol die op Everybody Ought To Treat A Stranger Right wordt vervuld door meer…

In oktober bracht de Texaanse country-artiest Cody Jinks twee albums uit. Eerst After The Fire en een week later The Wanting, beide op zijn eigen label. Dat is voor degenen die net als wij enthousiast waren over het vorig jaar uitgekomen Lifers goed nieuws natuurlijk. Wel blijft onduidelijk waarom Jinks de in totaal 22 nummers van deze platen niet als dubbelalbum heeft uitgebracht. Artistiek of qua sfeer zit er namelijk weinig verschil tussen beide albums. En voor alletwee gebruikte Jinks dezelfde band, The Tonedeaf Hippies. Het gevaar van deze werkwijze is dat Jinks meer…

Zuidelijke soul is het startpunt voor de Canadese formatie Bywater Call. De band werd in 2017 opgericht door zangeres Meghan Parnell en gitarist Dave Barnes. Bruce McCarthy (drums), Mike Meusel (bas) en Alan Zemaitis (toetsen) voegden zich al snel bij het duo, een jaar later gevolgd door Stephen Dyte op trompet en Julian Nalli op saxofoons. Die twee maken wel het verschil. Want Parnell kan lekker leunen tegen die ademstoten van de blazers. Zodat Bywater Call (Gypsy Soul Records) werkelijk soul heeft. Bring Me Down smacht Parnell en ze doet dat meer…

De titel van het vorige album Bass, Drums, Guitars And Organs geeft goed weer waar het hier om draait. Pure popmuziek.Liedjes met een twist en een turn, precies zoals het onderwerp van She Moves Like A Mystery beweegt. Frank Migliorelli & The Dirt Nappers voegen naast de basisbezetting zoals die op het vorige album werd voorgesteld op The Things You Left Behind (Rave On) ook steelgitaar, accordeon, banjo en nog het een en ander toe. Op het titelnummer valt te denken aan Graham Parker zonder de boosheid. Die emotie is niet nodig voor meer…

Over Psychedelic Country Soul (Cherry Red Records) van The Long Ryders ging het natuurlijk ook al in het interview met Sid Griffin, voorafgaande aan TakeRoot. Dat Griffin zich wat miskend voelde, verbaasde me toch wel wat. Voor mij persoonlijk waren The Long Ryders heel belangrijk in de jaren 80, omdat ze countryrock nieuw leven inbliezen. De constatering van Griffin dat ze een voortrekkersrol hebben vervuld voor de americana klopt. Alleen had ik niet gedacht dat hij er zo mee zou zitten. Immers, als fan van Gene Clark wist hij toch ook wel meer…

Jackson Grimm is de zoon van Tim Grimm, die het hier onlangs besproken Heart Land Again met zijn familie opnam. Door die plaat en een Nederlandse tournee ontdekten we nu pas het al in 2018 verschenen The Bull Moose Party (Vault Records) van Jackson Grimm. Dat is een album dat we hier niet onbesproken willen laten. Het biedt namelijk voortreffelijke bluegrass. Het soort bluegrass dat je ook countryrock kunt noemen. Het soort countryrock uit de beginjaren van het genre. Dan hebben we het over Dillard & Clark bijvoorbeeld. Akoestische basis. Fijne meer…

Op haar website meldt Justine Vandergrift dat haar nieuwe album Stay (eigen beheer) pas verschijnt op 7 februari 2020. Maar in Europa al iets eerder omdat ze hier nu op tournee is. Op haar Facebookpagina staan de data van nog enkele Nederlandse concerten. De Canadese Vandergrift heeft Nederlandse roots en dit is de eerste keer dat ze hier speelt. Ze neemt afscheid van de liefde op Anymore, omdat hij dat ook al gedaan heeft. Omdat hij niet wist wat dat inhield, de liefde. Met een mooie rol voor de dobro van Mitch Jay. Crazy Enough is prima countrysoul, waarbij meer…

De apostel Erastus Snow (1818-1888) was een van de eerste mormonen die zich vestigden in Salt Lake Valley in Utah. Generaties later woont Morgan Snow nog altijd in Salt Lake City. De leider van de band Triggers & Slips verhuisde weliswaar enkele jaren geleden naar Nashville, maar een keelinfectie verhinderde zijn plannen om van muziek zijn beroep te maken. Hij keerde terug naar Salt Lake City en overwon zijn stemproblemen. Zo snel hij maar kon stond hij in de studio. The Stranger (eigen beheer) is inmiddels het tweede album. Die stem van Snow meer…