Mijn favoriete nummers op Driven To Drive van Joe Ely zijn de liedjes waarop de Texaan samenwerkt met accordeonist Joel Guzman. De twee weten elkaar al veel langer tot grote hoogten te stuwen. Het is slechts een van de bezigheden van Guzman, die veel meer artiesten begeleidt. Op het podium of op albums. Daarnaast maakt hij muziek met zijn vrouw Sarah Fox. Eerst deden ze dat als Aztex. Op het label Hightone verscheen in 1999 het album Short Stories, geproduceerd door Steve Berlin. Nu opereren ze onder de naam Conjuntazzo. Op Puro Tejas (Guzman Fox Records) bedient Guzman niet alleen de knoppen van zijn accordeon, maar nam hij ook plaats achter de knoppen en schuiven van de panelen in de studio. De band van Guzman en Fox begint met En Una Cajita De Oro, ouderwetse conjunto waarbij bas en drums zorgen voor een bonkend ritme, terwijl de accordeon zwiert van links naar rechts. Met van die uithalen die horen bij tex-mex: oooiiiiaaahhhh. De instrumentale nummers van Guzman en ook La Pajara Pinta van Narciso Martinez bezorgen je toch een beetje het gevoel dat je in een café in de Jordaan bent beland. Het door Fox geschreven Mujer Mama Y Esposa is jazzy en Rosa Negra – Cumbia Mix is echte latin. El Malancon is dan weer stampende conjunto. Van Santiago Jimenez Sr. wordt Morena Morenita gedaan. De als bonustrack omschreven afsluiter Almas Volando heeft een totaal andere sfeer. Fox zingt als een treurwilg en een piano drijft de accordeon naar de achtergrond.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie