Drew Holcomb wilde een grootse aanpak van zijn liedjes om de emoties beter over te brengen dan ooit. Dat doet hij met succes op Family, het eerste liedje van Dragons (Magnolia Music/Thirty Tigers/Bertus). De positieve boodschap van Drew Holcomb & The Neighbors heeft de kracht van een gospelsong. Daarna gaat het echter mis op End Of The World, een oproep tot eenheid en gemeenschapszin in deze wondere wereld. Laat U2 de menigte maar met holle frasen mennen, wij keren ons dan af. Eigenlijk ben je dan wel klaar met zo’n album, maar meer…

Op een heuvelrug in Vermont bestiert Kristina Stykos haar eigen studio. Ze zat er aan de schuiven tijdens de opnamen van zo’n dertig albums, waaronder natuurlijk haar eigen werkstukken. River Of Light (Thunder Ridge Records) is haar nieuwste. Op het titelnummer rolt ze over de wegen met slechts een koplamp. Met pijn in het hart. Ze raakt bijna de weg kwijt. In haar hoofd. Ze verdrinkt in haar gedachten. Op zoek naar de betekenis van dit alles. Maar de rivier is breed. Toch kan ze de overkant zien. De weg voelt als een bed. De wind duwt haar meer…

Bij Continental Records houden ze de focus op Oklahoma. Met Bully Pulpit (Must Have Music/Continental Record Services) van Jared Deck hebben ze weer wat bijzonders in handen. Deze Deck werd terwijl hij in de studio stond voor de opnamen van zijn debuut ontslagen door de kerk waar hij elke zondag zorgde voor de muzikale noot. Nadat hij het berichtje op zijn telefoon had gedeeld met de producer, stelde die voor om maar te stoppen die dag. Maar Deck ging juist door. Het bracht hem alleen maar vuur in de vingers. Op zijn tweede album draait het meer…

‘America. America.’ Je zult maar op een eiland in de Oostzee wonen en zo vol vuur zijn van Amerika. Zelden een artiest gehoord die zo vol overgave een land aanroept, omdat hij er bij wil horen. De uit Zweden (Gotland) afkomstige Buford Pope doet het op America, waarmee The Waiting Game (Unchained Records) aanvangt. Op Hey Hey Aha twijfelt hij over zijn capaciteiten als songschrijver omdat hij niet verder komt dan een simpel refrein met de herhaalde woorden ‘hey hey aha’. Op Hard Life smeekt hij bijna om een leven vol tegenslag, omdat meer…

Het Engelse tijdschrift Maverick noemde Rachel Harrington de hardst werkende vrouw in americana, maar nadat ze haar huis in 2012 omgetoverd had in een honky tonk was het over. Ze was moe. Dankzij Obamacare ontdekte ze dat ze bloedarmoede had. En nog wat verwante medische problemen. Ze nam vrijaf om uit te rusten. Op de ongepolijste countryfolk van Hush The Wild Horses (Skinny Dennis Records) blijkt dat van echt uitrusten nauwelijks sprake was. Zo redde ze twee paarden die naar de slacht zouden worden afgevoerd. Door de modder meer…

Eerder dit jaar schreven we over de geweldige countryliedjes van Joshua Ray Walker op zijn debuut Wish You Were Here. Deze Texaan komen we ook tegen in de formatie Ottoman Turks. Van die band uit Dallas verscheen ook een debuutplaat, simpelweg Ottoman Turks (State Fair Records) getiteld. Dat is een heel ander geval dan Wish You Were Here, zo wordt al meteen duidelijk op opener Apathy. Dat is een gevalletje springerige garagerock. Het daarop volgende Snake Song heeft een dwarse melodie en rauwe vocalen. Daarmee haalt deze jonge band meer…

Met The HawtThorns heeft de alternatieve country er weer een fijn duo (m/v) bij. Het echtpaar Johnny en KP Hawthorn brengt op Morning Sun (Forty Below Records) Californische klanken die wortel hebben geschoten in de jaren 90. Johnny Hawthorn heeft een verleden in Toad The Wet Sprocket en Everclear, terwijl KP met Jaime Wyatt en Manda Mosher samenwerkte in het trio Calico. De ochtendzon brengt opgeruimde pop met felle gitaar. Op de Rebel Road blijven ze overigens toch redelijk braaf de door vele voorgangers gebaande paden volgen. Ze meer…

Een roestige gitaar. Een Diddley-beat. Of is het meer Ronnie Hawkins? Een mondharmonica. Een zanger die problemen aanhaalt, moeilijke beslissingen moet nemen. Het titelnummer waarmee Existential Frontiers (Hush Mouse Records) van White Owl Red aanvangt is het begin van iets speciaals. Er staan namelijk in totaal 14 intrigerende nummers op dit sterke album. White Owl Red is een project van de Amerikaan Josef McManus. Pas op wat latere leeftijd begon hij met het maken van muziek. In 1992 kocht hij een gitaar, aangestoken door meer…

Kan je het leven met een reis vergelijken? Het is een vraag die zomaar opkomt bij het beluisteren van het avontuurlijke Inertia | Incidental Meetings & Other Short Stories. Een album gemaakt door Michel Ebben uit Rotterdam. Een bijzondere album, bijzonder op diverse manieren. Ten eerste is het een album met een boek. In dat boek staan de teksten van de liedjes en foto’s die Ebben tijdens vier reizen naar de Verenigde Staten maakte. Het is ook bijzonder omdat Ebben er 10 jaar over deed om dit album te maken. Ebben is al lange tijd bezig in de muziek, als meer…

Verkenningen van de luchtige zijde van droefheid (en andersom) zijn de specialiteit van Nicholas Altobelli. Deze singer-songwriter kon daarmee op enkele door Salim Nourallah geproduceerde albums op bijval rekenen van No Depression, Exclaim en Blurt. Na een pijnlijke scheiding dacht de Texaan uit Dallas erover om te stoppen met de muziek – hij ging literatuur studeren en geeft Engelse les op een middelbare school – , maar de drang om zijn wel en wee te delen was te groot. Vertigo (Dalton Records) is een fijne popplaat, deze keer geproduceerd door meer…