Van wanneer is dit Forever (Zooter Records) eigenlijk? Op het hoesje staat 2015, maar het lijkt er toch echt op dat deze cd pas nu de distributiekanalen heeft bereikt. CJ Simmons is een duo dat Nashville als thuisbasis heeft. Christian komt van Oklahoma, Jessica van Texas. Ze verlieten ooit het thuishonk om hun dromen waar te maken, net zoals ze zingen op Anywhere That Isn’t Here. Het verleden is voor de achteruitkijkspiegel, de melodie brengt ze naar Arizona, waar ze de sterren bekijken. Het brengt ze naar Santa Cruz, waar ze de zon zien opkomen en naar Colorado, waar meer…

Into The Woods (eigen beheer) is een sympathiek album van een onafhankelijke musicus, die op kleine schaal zijn dingen doet, maar er wel in slaagde om zo meer dan 150.000 dollar bijeen te spelen voor de strijd tegen autisme. Eric Congdon komt uit North Carolina en zijn nummers zijn voor ongeveer de helft instrumentaal. Op Huckleberry laat hij direct horen wat hij kan. Zijn gitaarspel slingert in stroomversnellingen door de wouden, de bosbessen spatten alle kanten op. Op Legend Of Blowing Rock zingt hij samen met Lisa Tyler over Cherokee en meer…

Op Spotify luisteren er maandelijks meer dan een miljoen mensen naar Donovan Woods. Dat is een opmerkelijk succes voor een artiest die het Both Ways (Meant Well/Proper/Bertus) wil. Dat wil zeggen: hij wil met zijn liedjes op de radio gedraaid worden, maar hij wil ook betekenisvolle teksten zingen. Dat gaat meestal niet samen. Of Woods daarin wel slaagt, is lastig te beoordelen. Zijn teksten worden omvat door zachte orkestraties, lichte pianoaanrakingen, synthesizerflarden, voorzichtige drumpatronen, kortom allemaal meer…

Een stoofpotje met ingrediënten uit vele culturen, dat is gombo. In het Engels hebben ze het over gumbo, die tweetaligheid zegt alles over de multi-etnische samenleving in Louisiana. Zachary Richard is een van de belangrijkste hoeders van de cultuur van deze staat in het zuiden van Amerika. Op Gombo (RZ Records) zingt hij zowel in het Engels als het Frans. Het 21-ste studioalbum van Richard gaat met Zydeco Jump springend van start: shake it to the right, shake it to the left. Er staan nog wel wat van die uitgelaten nummers op Gombo, waarmee meer…

Settling Scores Vol. II (Gatorbone Records/Continental Record Services) van Grant Peeples & the Peeples Republik is een plaatje voor de repeatknop. Na zeven originele liedjes volgt een bijna 13 minuten lange bewerking van Brownsville Girl van Bob Dylan, hier getiteld The New Brownsville Girl. Peeples kocht in 1986 Knocked Out Loaded van Dylan, zoals hij elke plaat van de man aanschafte, maar eigenlijk vond hij maar één liedje goed. Deze nieuwe versie van Brownsville Girl focust op de westernsfeer die Dylan en Sam Shepard het gaven. Joel Guzman meer…

Met I’ll Make The Most Of My Sins (Last Chance Records/At The Helm Records) haalde Robert Vincent eerder dit jaar bij de site Americana UK de onderscheiding op voor beste Britse album. Hier waren we vijf jaar geleden al uiterst positief over Life In Easy Steps. De uit Liverpool afkomstige Vincent heeft een prachtige stem, hij zingt uiterst verzorgd en toch vol soul. Daarmee plaatst hij zich naast Paul Carrack, voor wie hij onlangs het voorprogramma verzorgde. Hij heeft een mooie uithaal in zijn zang, maar gaat nooit door een barrière. Time Won’t Wait heeft meer…

Indierock verwacht je niet direct van iemand die zich heeft opgesloten in een hutje in de wildernis van Alaska. Toch is dat wat je krijgt op Left On Tri (Wilderhood Music) van Parker Longbough. Onder die naam neemt Matthew Witthoeft uit de stad Anchorage zijn muziek op. Grotendeel alleen, maar af en toe ook met hulp van gelijkgezinden. RNC 2000 gaat over de denker Machiavelli en wat Longbough daar dan van denkt. Of eigenlijk niet over denkt, want het gaat over een opdracht op school waar hij onderuit tracht te komen. Dat brengt hij praatzingend als een meer…

All On Red (At The Helm Records) van Orphan Colours ligt al een tijdje op mijn stapel nog te bespreken albums. Niet omdat het slecht is, maar omdat die stapel maar gestaag blijft groeien. Er wordt zoveel moois uitgebracht tegenwoordig. Enfin. Door de ‘u’ in Colours kon u raden dat we te maken hebben met een groep van deze zijde van de Atlantische oceaan. En dat klopt, hoewel ze zingen Goodnight California, hebben we hier te maken met een Engelse groep. Eentje die is opgerezen uit de resten van Ahab, waar we hier in een ver, ver meer…

Joe Ely noemde ze de beste band die hem ooit begeleidde. Dat leek me nogal overdreven, want hoe was het nou mogelijk om ook maar in de buurt te komen van Lloyd Maines, Ponty Bone en Jesse Taylor, de mannen met wie hij in 1978 Honky Tonk Masquerade maakte, het album dat me het meest dierbaar is van alle platen die ik bezit. En beter dan David Grissom, Bobby Keys, Teye of Joel Guzman, begeleiders van de Texaan in latere tijden, dat leek me ook ondoenlijk. Maar na TX Jelly (New West Records/PIAS) van The Texas Gentlemen dan meer…

Fans van Robert Ellis zijn ook fan van Andrew Combs. Fans van Andrew Combs zijn ook fan van Robert Ellis. En fans van Robert Ellis en Andrew Combs worden ook fan van Caleb Caudle, die met Crushed Coins (Cornelius Chapel Records/Sonic RendezVous) een voortreffelijk album heeft afgeleverd waarop zijn countryliedjes vallen onder de noemer pop met een hoofdletter P. De singer-songwriter uit Winston-Salem in de Amerikaanse staat North Carolina bouwt zijn nummers zorgvuldig op. Op Lost Without You stuwen gitaar en steelgitaar de boel beheerst op en meer…