Natuurlijk staan ze in de platenkast. Als elpee. Dikke kartonnen hoezen. Als de draaitafel weer eens toeren maakt, dan is de kans groot dat een van deze twee albums wordt opgezet. Want dit is muziek die ik koester. Er staan liedjes op die diep in mijn ziel een plaats hebben verworven. Al ruim dertig jaar word ik geraakt door de hartverscheurende zang van deze man en vrouw.
Gram Parsons maakte samen met Emmylou Harris de mooiste muziek die ooit gemaakt is. Punt. GP (uit 1973) en Grievous Angel (1974) zijn klassiekers in de popmuziek. Platen die van grote invloed zijn geweest op volgende generaties. Hadden ooit eerder een man en vrouw met zoveel emotie gezongen over de liefde? Over de eenzaamheid?
Gram Parsons wordt algemeen beschouwd als de grondlegger van americana en altcountry. In zijn tijd, hij overleed in 1973 op 26-jarige leeftijd, was de term overigens nog countryrock. Maakt niet uit, het komt op hetzelfde neer. Dit is muziek voor the truckers and the kickers and the cowboy angels. Country. Rock. Soul.
Over de impact en betekenis van beide platen is voldoende geschreven. Daarover gaat dit stukje niet. De aanleiding is de release van beide albums als Ultradisc UHR (Ultra High Resolution) SACD Hybrid. Het Amerikaanse bedrijf Mobile Fidelity Sound Lab gebruikt de original master recordings voor deze geluidsdragers. De pure, natuurlijke sound van de oorspronkelijke opnamen moet via deze cd’s worden gereproduceerd.
Zoals gezegd, ik draaide totdat ik deze cd’s ontving nog altijd de elpees. Aan vervangingsaankopen heb ik namelijk nooit gedaan. Waarom zou je een cd aanschaffen van iets dat je al hebt op lp? Grote onzin, want de geluidskwaliteit van vinyl is voortreffelijk. Hoe de goedkope twee-elpees-op-een-cd-versie van GP/Grievous Angel klinkt, weet ik dus niet. Wat ik wel weet, is dat deze nieuwe in dikke kartonnen klaphoesjes gestoken cd’s net zo goed klinken als de elpees. Misschien nog wel beter zelfs. Een dure aanschaf, deze geluidsdragers. Maar als je bedenkt dat dit muziek is voor de rest van je leven, dan is zo’n investering misschien helemaal niet zo raar.
GP (Warner Bros. Records/Mofi/Bertus)
Grievous Angel (Warner Bros. Records/Mofi/Bertus)
11/08/2012 Permalink
Lijkt mij inderdaad heel bijzonder …wacht even tot de kop er af is!
11/08/2012 Permalink
Zo’n vijf jaar geleden had ik een teleurstellende en ontluisterende luisterervaring; bij ‘Gram Parsons Archives Vol.1: Live at the Avalon Ballroom 1969’ ontdekte ik dat my hero Gram Parsons een slechte, lees: VALSzingende zanger was, althans op deze liverecordings
Onlangs heb ik (de geremasterde, Ultradisc UHR (Ultra High Resolution) SACD Hybrid ) elpee GP gedownload én haarscherp hoor je nu weer dat hij een zéér middelmatige stem bezat.
Dank zij de goddelijke stem van Emmylou Harris blijven deze opnames (nauwelijks) overeind.
Maar…. “We’ll Sweep Out The Ashes In The Morning” blijft me ontroeren.