Zo terugkijkend op 2015 bekruipt mij het sterke gevoel dat het muzikaal wel een mooi jaar was maar één zonder echt grote uitschieters.
Mijn nummers 1 en 2 stonden wel al een tijd vast maar daaronder hebben de gegadigden tot op de laatste dag van positie gewisseld. Mooiste niet americana-plaat van dit jaar en veel gedraaid was trouwens No Song, No Spell, No Madrigal van The Apartments waarop Peter Milton Walsh de dood van zijn zoon probeert te verwerken.
In mijn lijst zes bands, een record, en maar één vrouw en dat is ook een record maar dan in negatieve zin. Daartegenover staan dan weer twee Nederlandse albums, dat had ik nog niet eerder. Enfin, dit zijn mijn favorieten van 2015.

1 Lucero: All A Man Should Do
Met deze heerlijke plaat, waarop eindelijk alles op zijn plek viel, werd dit gezelschap uit Memphis mijn favoriete band van ’t moment. Gedreven gitaarmuziek met blazers en de ruwe stem van Ben Nichols.

2 Chris Stapleton: Traveller
Klassieke country maakte een opmars in de VS, maar ook in een Utrechtse huiskamer draaide deze Traveller veel uurtjes. Niks aan de handmuziek van deze veteraan, prachtig geproduceerd door Dave Cobb.

3 Lee Harvey Osmond: Beautiful Scars
Canadees Tom Wilson laat met dit werk zijn donkere persoonlijkheid het licht zien. Sloomswingend en een beetje dreigend.

4 Andrew Bryant: This Is The Life
Mooiste mannelijke stem van het jaar. In mei gaf ik al aan: zekerheid voor mijn jaarlijst. Het is uiteindelijk de vierde plaats geworden

5 Jelka van Houten: Hard Place For A Dreamer
Complete verrassing van deze Nederlandse (musical)zangeres, die me compleet van de sokken blies met deze gevarieerde americanaplaat. Het wachten is nu op de live-optredens.

6 Evan Phillips: Silhouettes
Een bloedmooi album, vol zwierige klassiek melodieuze, americana van Whipsaws-voorman en ex-berggids. En met hele mooie koortjes.

7 Have Gun Will Travel: Science From An Easy Chair
Fenomenale conceptplaat over de rampzalige poolreis van Ernest Shackleton. Van een band uit Florida nota bene.

8 John Moreland: High On Tulsa Heat
Ik schreef: een kruising van Ryan Adams en Townes van Zandt, maar dan met een geheel eigen (rauwe) stem

9 The Orphan Brigade: Soundtrack To A Ghost Story
Samenwerkingsverband van een aantal singer-songwriters en een goede producer. Soort conceptplaat over een spookhuis uit de Amerikaanse burgeroorlog. Zeer geslaagd.

10 JW Roy: Dry Goods & Groceries
De terugkeer van Roy naar het Engelstalige werk. Deed hij goed. Heel goed. Mooie warme plaat geworden met boek met americanaverhalen erbij.

11 Will Johnson: Swan City Vampires
Gitaarmuziek waarin de wind die over de eindeloze vlaktes aan komt waaien langs de snaren strijkt. Waar sonische geluidscollages de boel op scherp zetten.

12 Jason Isbell: Something More Than Free
Oprechte liedjes waarin Isbell zich op de wereld om hem heen richt, vaak verpakt als Californische countryrock. Pietsje minder dan voorganger, maar nog steeds een aanwinst voor elke “platenkast”

13 Andrew Combs: All These Dreams
Tweede plaat van Combs die hem van poppy altcountry naar klassieke countrypop brengt en die zelfs in Nashville te genieten moet zijn. Prachtige stem ook.

14 Great Peacock: Making Ghosts
Duo met originele folkpop-nummers waar sterke country-invloeden in te herkennen zijn. Album zonder zwakke plek. Punt.

15 Homesick Hank: Beautiful Life
Prachtige nummers, prachtige uitvoeringen en een prachtige hoes. Weemoed ten top.