Een raadsel deze Damon Bramblett uit Bangs, Texas (pop: 1869). Slechts een plaat maakte de slungelachtige, droogkomische singer-songwriter en die werd ook nog eens uitgebracht door het Nederlandse Munich-label. Verklaarbaar is dan wel dat Bramblett bij zijn Nederlandse optredens – o.a. Blue Highways en Take Root – op veel bijval kon rekenen. Dat hij niet verder kwam dan het uitvoeren van de elf liedjes van het naar zichzelf vernoemde debuutalbum, zegt veel over de kwaliteit daarvan.
Dit debuut nam Bramlett met producer Lloyd Maines op in Austin, Texas met een bassist, drummer en hier en daar wat versieringen van accordeon, piano en Maines’ pedal steel. Zelf zorgt Bramblett voor uptempo akoestisch gitaarspel en jengelende solootjes. De meeste liedjes hebben een lekkere simplistische beat geheel in stijl met die van Johnny Cash en zijn zonder uitzondering aanstekelijk als de griep. Bramblett zingt met nasale stem over liefdesverdriet, dronkenschap en de beslommeringen van dit aardse tranendal en bezigt dit in geestig, ironisch en vernuftig taalgebruik. ‘Tear Him Down’, ‘Heaven Bound’ – Only a fool would stick around / When you’re heaven bound – ‘Devil On Your Side’ en ‘Falling Apart’ – If you find a drunk in danger of crying over an old sweetheart / Friend that ain’t no stranger that’s just me falling apart – zijn aldus rinkelende countryliedjes met een Costello-twist. Anderzijds klinkt Bramblett sloom en relaxed in de slepende tranentrekkers ‘Nobody Wants To Go To Moon Anymore’, ‘Waiting For The Mail’ en het heerlijk jazzy ‘Champaign, IL’. Na zo’n 36 minuten heeft Damon zijn ding gedaan; gezegd wat hij wilde zeggen. Zijn laatste woorden op zijn geweldige debuutalbum: No I wouldn’t have it any other way. Sindsdien – Damon Bramblett verscheen in september 2000 – is het akelig stil.
Tear Him Down / Heaven Bound / Falling Apart / Nobody Wants To Go To The Moon Anymore / Waiting For The Mail / 1000 Hearts / Today I Started Drinking Again / When I Was Blind / Champaign, IL / Devil On Your Side / Wouldn’t Have It Any Other Way
01/08/2016 Permalink
met alle respect… ik heb deze plaat al in maart 2000…
01/08/2016 Permalink
Dit is geen nieuwe recensie; is geplaatst in de rubriek ‘De gloeiende plaat’.
Vergeten pareltjes uit het verleden die onder de aandacht worden gebracht..
01/08/2016 Permalink
Damon Bramblett is in 2008 (?) solo, onder de vleugels van Sandra en Luciano van Lucky Dice Boekings, nog in Nederland geweest. Gezien in klein café (De Staat?) in Utrecht. Nog live-CD opgedaan: “Live Set Austin 2001” met 17 tracks, waarvan ik vooral “Heaven Bound” (ook gecovered door Kelly Willis) en “Champaign, Illinois” nog regelmatig draai.
01/08/2016 Permalink
Op het web zijn nog diverse filmpjes te vinden van Damon Bramblett uit de periode 2009-2012, waaronder deze https://www.youtube.com/watch?v=1aUB8Y6p8kY met de onvergetelijke Texaanse Lisa Pankratz (ook toen op Blue Highways) op drums.
Onder de volgende link is een interview te vinden van Bramblatt met de Houston Press uit 2010 http://www.houstonpress.com/music/vanished-honky-tonk-heavyweight-damon-bramblett-reappears-tuesday-6523241
01/08/2016 Permalink
Volgens Sandra Zuidema was dat in januari 2007. Toen speelde hij in Amsterdam in het Pleintheater en in café de Stad in Utrecht.
06/08/2016 Permalink
Heb deze cd ook, best veel gedraaid in die tijd, uiteraard ook gezien op Blue Highways en in Assen. Heb door al die concerten tientallen cd’s in de kast staan welke nooit meer gedraaid worden. Denk in dit verband ineens aan “Dan Bern”.
Maar zag deze onlangs weer langskomen.
28/12/2016 Permalink
Blijft een heerlijke plaat. Live gezien op Take Root en op 2-2-2002 in de Witte Bal in Assen. Helaas was hij gefrustreerd dat hij nooit is doorgebroken.