Wie de website van Jim Wurster opent ziet bovenaan in de bladwijzer een omschrijving van diens muziek staan: Jim Wurster music – singer songwriter storyteller – acoustic based americana, Woody meets Dylan with a twist of Velvet Underground. Wie No Joke (eigen beheer) beluistert, kan daar best wat mee. Zo klinkt het titelnummer als een zwalkende Dylan op leeftijd. Best Bad Love is doordenderende, vierkante bluesrock waarbij de duivel natuurlijk om de hoek komt kijken. Party Girl heeft iets van Willie Nile, waarna Dream, Dream, Dream het doet met een reggaebeat middels een orgeltje en skankend gitaartje. De cover van Down By The River (Neil Young) gaat stroomafwaarts naar heel ander terrein. Wurster komt met een nachtclubversie met orgel en duozang van Daphna Rose; alsof Steely Dan aan lager wal is geraakt. Into The Night is weke jazz, waarna het met cello en fluit aangeklede Love Thirsty qua zang aan zowel Mystery Slang als Scott Walker doet denken. Interessant genoeg.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie