Indierock verwacht je niet direct van iemand die zich heeft opgesloten in een hutje in de wildernis van Alaska. Toch is dat wat je krijgt op Left On Tri (Wilderhood Music) van Parker Longbough. Onder die naam neemt Matthew Witthoeft uit de stad Anchorage zijn muziek op. Grotendeel alleen, maar af en toe ook met hulp van gelijkgezinden. RNC 2000 gaat over de denker Machiavelli en wat Longbough daar dan van denkt. Of eigenlijk niet over denkt, want het gaat over een opdracht op school waar hij onderuit tracht te komen. Dat brengt hij praatzingend als een reïncarnatie van Lou Reed. Stofzuigergitaren alsof we nog in de jaren 90 vertoeven sorteren vooral effect door de tegenstelling van frisse percussie. Ook fijn: het lekker valse koortje. Op Lent 2006 trekken ze die gimmick trouwens wel erg ver door. Op Pizza Party vinden we de artiest terug in zijn slaapkamer, waar hij het nogal met zichzelf te doen heeft. Bang dat hij nooit meer liefde zal vinden. Jack Ryan gaat over het karakter dat veelvuldig voorkomt in de boeken van Tom Clancy. Op Infinite Zinn goochelt hij met de schrijvers David Foster Wallace en Howard Zinn. De akoestische liedjes hebben wat van Hayden, verder valt te denken aan Evan Dando en op het door de drums lichtjes hiphoppende Secret Santa aan Beck.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie