Judy Blank hoorde ik voor het eerst in een aflevering van de betrekkelijke obscure Amerikaanse podcast One Hit Neighbors. Daarin vertelde ze onder meer over de opnames die ze daar in Nashville aan het maken was met Chris Taylor. Die kunnen we nu gelukkig horen op Morning Sun (V2). Blank is een jonge singer-songwriter uit Utrecht, die ooit redelijk succesvol meedeed aan ‘De beste singer-songwriter van Nederland‘. Na het maken van een folkjazzpop-album trok ze naar de VS om daar de fijne kneepjes van het vak te leren. Een van de gevolgen was dat ze haar aandacht verlegde van piano naar gitaar en veel meer de country- en americanakant opging. Gelukkig maar, want het blijkt echt goed bij haar te passen. Blank heeft een mooie stem en de begeleiding van onder anderen Ethan Ballenger (gitaar) en Smith Curry (pedal steel) is om door een ringetje te halen. De meeste nummers zijn rustig. Alleen op I Got A Man wordt het tempo echt de hoogte in gegooid. Het liedje dat daarop volgt, Who’ve You Been Loving Lately, is een van de mooiste liedjes van dit jaar (wel een titel die een impertinente vraag op zou leveren als je daar bij een optreden om zou verzoeken; ik zie het mezelf niet doen). Daartegenover staat een liedje als Sweet Love, dat aan de Hollandse ziekte lijdt (het Fay Lovsky- en/of Mathilde Santing-syndroom). Dat het niet hoeft om een eenvoudig liedje wel interessant te maken bewijst ze in Unbroken. De eindconclusie is dat Morning Sun een mooie plaat is van een veelbelovend Nederlands artieste.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie