Op 26 april 1901 werd de treinrover Tom ‘Black Jack’ Ketchum opgehangen in Clayton, New Mexico. Op 26 april 2019 kwam Best Of The Worst Kind (eigen beheer) uit van Tylor & The Train Robbers. Tylor is ook een Ketchum, ergens raken de lijnen van zijn genealogie die van deze outlaw. Over dat verre familielid gaat het in The Ballad Of Black Jack Ketchum, een westernsong zoals Tom Russell ze ook schrijft. Erg goed. Zoals ook de andere liedjes van de in Boise, Idaho, neergestreken Ketchum knappe verhaallijnen bevatten die vaker teruggaan naar het Wilde Westen. Op Storyteller haalt hij herinneringen op aan zijn opa, die ook gloedvol verhalen kon vertellen. O, wat zou Tylor graag naast hem op de bank zitten en een oude aflevering van Gunsmoke bekijken. Helemaal hangen in het verleden blijft Tylor niet. Op Construction vertelt hij over hoe hij zijn tijd verdoet in het verkeer doordat de weg opgebroken is. Allemaal niet zo erg, maar hij moet het gras nog maaien. Maar eerst wil hij de drukte achter zich laten. ‘With wide open spaces and the pedal on the floor / It’s looking all clear I’m headed out of here.’ Tylor (zang, gitaar, mondharmonica) heeft zijn broer Jason Bushman (bas, zang) naast zich en de gitarist (tevens mandoline) is zijn aanstaande schoonvader Johnny ‘Shoes’ Pisano. Diens dochter, en dus de toekomstige vrouw van Tylor, zingt mee op enkele nummers, waaronder Good At Bad News. ‘She deserves to win and I’ve been known to lose / Me and my baby are good at bad news.’ Het heeft een fijne hobbelende melodie die doet denken aan iets van Steve Earle’s Guitar Town. Net als voor de outlaws en cowboys uit het Wilde Westen gaat het leven van artiesten langs vele Lost And Lonely Miles. ‘But once you break through the rock and a hard place / You’l make it with no surprise / Long time coming, long time dealing / With the cheats, thieves and lies.’
18/05/2019 Permalink
als het toch steve earle moet zijn,dan eerder,,copperhead road,,dan iets van guitar town..