Dit is het laatste deel van de kortlopende serie om het eigen huis om te toveren tot een honky tonk. Het coronavirus noodzaakte daartoe, omdat alles op slot ging. ‘Close up the honky tonks, lock all the doors’, de oproep van Red Simpson werd zo’n zestig jaar later ingewilligd. Pech voor Vincent Neil Emerson, die in de herfst van 2019 een uitstekende plaat in het genre het licht liet zien. Fried Chicken And Evil Women (La Honda Records) heet het album van de jonge Texaan, die goede vrienden is met Charley Crockett. Op The Valley deed die 7 Come 11 van deze Emerson. Het staat vanzelfsprekend ook op dit debuut. Emerson begint met de woorden ‘I quit drinking yesterday’, maar barpraat moet je niet altijd al te serieus nemen. Verder heeft hij het op 25 & Wastin’ Time over enkele collega’s. ‘Johnny Fritz and Colter Wall / The only reasonI keep my radio on / Maybe a little bit of Justin Townes Earle on the side / I’ll meet you on that by-and-by.’ Willie Nelson’s Wall heeft dat lekker losse plukje western swing van de oude meester. Op The Bad Side Of Luck schaamt Emerson zich dat hij zich altijd verliest in de geneugten van het leven, omdat die ook schaduwen brengen. Kortom, het is honky tonk uit het boekje. Met de zwier van iemand die niet anders kan en wil. Hopelijk kunnen de honky tonks in Amerika spoedig weer open, ook al lijkt het daar nog niet op. In Texas is Covid-19 nog in alle hevigheid bezig slachtoffers te maken. Het zal dus nog wel even duren voordat we Emerson hier op de podia zullen zien. Gelukkig is er deze plaat. Zet maar naast de albums van Crockett, Colter Wall, Joshua Ray Walker en de andere artiesten in deze kortlopende serie.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie