De hele kliek uit Laurel Canyon in de jaren 70 was natuurlijk uitermate bedreven in grootse verbanden leggen door eindeloos naar de eigen navel te staren. Jackson Browne was er een meester in. Zijn introspectieve liedjes behandelden evengoed thema’s die een hele generatie aangingen. Ook op Downhill From Everywhere (Inside Recordings) zijn veel liedjes in de ik-vorm. Maar niet al die liedjes gaan over hemzelf. Hij kruipt net zo makkelijk in de huid van anderen. Dan kan hij aan de slag met ongemakkelijke waarheden en ander onrecht. Daardoor zijn zijn politiek geladen composities meer dan pamfletten. Hij slaagt er namelijk in om de emoties en de strijd van de karakters in zijn liedjes voelbaar te maken. In Love Is Love rijdt een jonge priester op een motor door de achterbuurten van Haïti; op het samen met Eugene Rodriguez en David Hidalgo geschreven The Dreamer wordt een Mexicaanse vrouw teruggestuurd over de grens, terwijl ze in Amerika juist een aardig bestaan had opgebouwd. ‘And the walls that we’ve built between us / Keep us prisoners of our fear’, zingt Browne. De singer-songwriter wordt kundig begeleid door oudgedienden van de westkust met vooral een prominente rol voor Greg Leisz (steel en andere gitaren). De Britse gitarist Val McCallum heeft al een tijdje de plaats ingenomen die David Lindley vroeger had. Op Minutes To Downtown vindt de 72-jarige artiest nieuwe liefde bij een veel jongere vrouw en worstelt hij met zijn gevoelens terwijl hij over de Coast Highway rijdt. Afsluiter A Song For Barcelona pakt in de melodielijn een vleugje flamenco mee.
14/09/2021 Permalink
wat mij betreft mag er wel een ster bij… al is het alleen maar om ‘a human touch’ met de prachtige slotregels… ‘everybody gets lonely…feel like it’s all too much… reaching out for some connection… or maybe it’s just their own refelction… not everybody finds it… not like the two os us… sometimes all anybody needs is a human touch…