Wanneer Lost Camp Dreams een voorproefje is van wat het komende muziekjaar gaat brengen dan kan dit jaar nu al niet meer stuk. Wat is dit een wonderschone ep. Zes nummers staan erop, de ene nog spannender dan de ander. Verantwoordelijk voor al dit moois? Jason Dea West, een independent artiest die zich beweegt in het folk/punk-genre. De grote gemene deler in deze genres is de DIY (Do It Yourself)- attitude. Vooral bezig zijn met het uitdrukken van emoties via muziek en minder met het virtuoos beheren van de instrumenten. Met een aantal bevriende muzikanten is Lost Camp Dreams in vier dagen tijd opgenomen. De muziek op de ep is semi akoestisch, het instrumentarium bestaat uit slide-gitaar, resonatorgitaar, accordeon, cello en banjo. Jasons stem is ongepolijst, soms aanwezig met urgentie dan weer melancholisch. Maar wat deze schijf helemaal afmaakt is het niveau van de teksten. Jason Dea West schetst met een aantal oneliners een overtuigend verhaal in zijn songs. Het lijkt wel of hij zich geen zorgen hoeft te maken over kitsch of clichés. Wat Jason Dea West schrijft en zingt klopt.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie