Op een met vinyl gevulde Kallax-kast in mijn muziekkamer staat een dubbelelpee van Hank Williams. Het bovenlijf van de broodmagere countryzanger staat op de voorkant van de klaphoes, de rest van zijn in een wit pak met zwarte muzieknoten gestoken gedaante op de achterkant. Als je de hoes uitklapt zie je hem van top tot teen. Zo staat 24 Greatest Hits Vol. 2 ook op de kast, gebogen om een vaas. Naast de hoes staat een exemplaar van het boek Lost Highway van Peter Guralnick, ook met Hank op de voorkant.

Honderd zou Hank Williams dit jaar zijn geworden. Maar hij is al 70 jaar dood. Gestorven in een Cadillac op 1 januari 1953. Onderweg naar een optreden in Canton, Ohio. Vliegen was niet mogelijk geweest door een sneeuwstorm in Montgomery, Alabama. Daarom huurde Williams een student in als chauffeur. 

De reis duurde een paar dagen. In Knoxville, Tennessee, moest de countryzanger uit een hotel worden gedragen omdat hij door slaapmiddelen en alcohol nauwelijks in staat was om zelf te lopen. Een dokter diende hem via een spuit vitamine B12 toe. Daar zat ook een kleine hoeveelheid morfine in. Dat kon het lichaam allemaal niet aan, zo zou blijken.

Een concert op oudejaarsavond in Charleston, West Virginia, werd afgelast. De promotor van de tournee stuurde Williams en zijn chauffeur door naar Canton, Ohio. Daar zou Hank optreden op nieuwjaarsavond. Onderweg haalde de student er bij een taxibedrijf een tweede chauffeur bij. Hij was zelf te moe om het hele stuk te rijden. In Oak Hill, West Virginia, stopten ze voor koffie en benzine. Daar ontdekten ze dat er geen leven meer zat in de countryzanger. Letterlijk. Hij lag dood op de achterbank.

De eerste superster van de countrymuziek liet een geweldig oeuvre na. De liedjes over zonde en berouw hebben na al die jaren niets aan kracht ingeboet. Niet voor niets worden ze nog altijd via steeds weer nieuwe compilaties aan de man gebracht. Tijdens zijn leven verschenen 31 singles en twee ep’s op 10 inch. Onvergetelijke liedjes als Honky Tonkin’, Move It On Over, I’m A Long Gone Daddy, I Saw The Light, Lovesick Blues, Mind Your Own Business, Lost Highway, Howlin’ At The Moon, Hey Good Lookin’, Jambalaya (On The Bayou) en Settin’ The Woods On Fire leverden hem de bijnaam Hillbilly Shakespeare op. I’ll Never Get Out Of This World Alive werd zijn laatste single. De hier afgebeelde elpee Ramblin’ Man verscheen enkele jaren na zijn dood.

‘For a life of sin, I have paid the cost.’ Met dat zinnetje uit Lost Highway wist de King of Country Music zijn eigen bestaan treffend samen te vatten. Wat een ellende.

Hank zorgde voor nageslacht dat in zijn voetsporen trad. Zodat zijn tragische verhaal ook na honderd jaar gewoon wordt voortgezet. Zoon Hank Williams Jr. werd ook artiest. Een heel succesvolle nog wel. Sindsdien wordt zijn vader op platen meestal aangeduid als Hank Williams Sr., zoals ook op die dubbelelpee met 24 hits die op de kast staat. 

Jr. kreeg een zoon, Shelton Hank Williams, die de artiestennaam Hank III aannam. Na wat te hebben aangeklooid in punk en metal, debuteerde hij in 1999 met Risin’ Outlaw, waarna hij al snel gedoe kreeg met platenmaatschappij Curb. Zat van het gedonder bracht hij in 2011 de dubbel-cd Ghost To A Ghost/Guttertown uit op een eigen label.

Hank III pakte muziek pas professioneel op nadat hij werd geconfronteerd met een zoon waarvan hij het bestaan niet wist. De rechter liet hem weten dat hij maar beter een baantje kon zoeken om financieel bij te dragen aan de opvoeding van Coleman Finchum. Die noemt zich nu simpelweg IV. Van IV and The Strange Band verschijnt op 17 november een tweede album met de titel Hang Dog. Het allereerste nummer waarmee hij de aandacht op zich vestigde verscheen in 2021. Titel: Son Of Sin.

Misschien had IV zich wel liever Hank Williams IV genoemd, maar die naam is al vergeven. Aan een andere afstammeling van zijn overgrootvader. Want de twee keer getrouwde Sr. had enkele buitenechtelijke kinderen. Een daarvan is Lewis ‘Butch’ Fitzgerald. Verwekt bij Marie, een nicht van Hank Williams. De kleinzoon van Butch maakt ook muziek. Deze Ricky Fitzgerald noemt zich dus Hank Williams IV. Van hem verscheen dit jaar de ep Honky Tonk Habit.

Hank Williams – Ramblin’ Man (1955)
Hank Williams Jr. – The Almeria Club Recordings (2002)
Hank III – Ghost To A Ghost/Guttertown (2011)
IV and The Strange Band – Hang Dog (2023)