Calder Allen is een kleinzoon van Terry Allen. Hij is begin twintig en Dreamers Drifters And Hiders (eigen beheer) is al zijn tweede album. Na twee maanden universiteit in Montana keerde de Texaan terug naar zijn thuisstaat om zich in Austin op de muziek te storten. Hij had Terry aan het werk gezien in de studio tijdens de opnamen van diens album Just Like Moby Dick, geproduceerd door Charlie Sexton. Die vroeg hij om raad bij het opstarten van zijn loopbaan. Sexton gaf niet alleen raad, maar ging ook over tot daad en produceerde in 2022 The Game en nu dus dit tweede album.
De liedjes van Allen zijn niet een doordruk van het oeuvre van zijn opa, maar hij volgt wel een wijsheid die hij uit een van diens teksten haalde. ‘My ego ain’t my amigo’, is een zinnetje dat hij altijd in zijn achterhoofd heeft bij het schrijven van nieuwe liedjes. Het scheppen is het belangrijkste, daarna moet je maar zien wat er van komt zonder je daar om te bekommeren. Die les heeft hij vertaald naar nummers die op het eerste gehoor niet erg spectaculair zijn, maar wel beginnen te leven. Een groeiplaat derhalve die langer meegaat dan enkele draaibeurten.
Opener The Conservationist is overigens nou ook weer niet zo ver verwijderd van het klankbeeld dat we kennen van Terry Allen. Dat ligt hem vooral aan het drumspel van Sexton en de bepalende viool van Richard Bowden. Floating Shoes heeft een oosterse sfeer. Dat zit hem in het ritme, het is een dansnummer met een mystieke sfeer. En net als in veel liedjes van al die andere artiesten die net als Terry Allen opgroeiden in Lubbock (Joe Ely, Butch Hancock, Jimmie Dale Gilmore) speelt de wind er een voorname rol in, aangejaagd door Bowden. De zang van Calder is niet erg krachtig, het is eerder een vorm van fluisterzang. Denk aan Richard Buckner, Lloyd Cole en Ryan Bingham.
High Rollers Train is een songtitel die ook van Terry zou kunnen zijn; zo zijn er toch heel wat raakvlakken. Terry en zijn vrouw Jo Harvey schreven trouwens net als nog meer familieleden mee aan No Rush To Fly. ‘Cause your shadow is right behind you / You better not let it find you’, is een mooi zinnetje daaruit. Zoals alle dromers en zwervers is Allen op zoek. ‘When will I see what the ancient skies above are telling me / When will I try to find the sacrifice of who I’m supposed to be’, zingt hij. Vluchten is ook een mogelijkheid blijkt uit het titelnummer. Het album eindigt met Burned Bridge, waaruit toch vooral hoop en vertrouwen spreekt.
Creativiteit en vrijheid, daar draait alles om bij de familie Allen. Charlie Sexton leidt alles in goede banen als producer. Hij speelt akoestische en elektrische gitaar, drums, percussie, piano, lap steel, mandoline en doet mee in de koortjes. Oom Bukka Allen speelt op enkele nummers piano en orgel en zo zijn er nog wat begeleiders van wie we er wel meer kennen van platen van Terry.
Even over onderstaande video: de eerste 50 seconden heerst er stilte.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie