Daar staat ze dan: Nicki Bluhm uit San Francisco. Lang, dun, in een strak, verwassen, t-shirt, donkere haren. Glamour lijkt haar vreemd. Op dit enige Nederlandse optreden, in de bovenzaal van Paradiso, wordt ze begeleid door twee akoestische gitaristen: Tim Bluhm en Scott Law. Eerstgenoemde is, behalve surfer, echtgenoot en voorman van The Mother Hips, ook lid van The Grambers, de groep waarmee Bluhm dit jaar zo’n mooi countrysoulpop-album maakte. Scott Law zit niet officieel in die groep maar is wel op de plaat te horen. Is hier dan eigenlijk sprake van een optreden van Nicki Bluhm & the Gramblers? Nee, zo kun je dat niet zien. Van die laatstverschenen plaat worden maar een paar nummers gespeeld: Till I’m Blue, Go Go Go en de ‘single’ Little Too Late. Verder ook liedjes van de 2 jaar oude ‘soloplaat’ Driftwood en van de toepasselijk getitelde duoplaat, Duets, met Tim Bluhm. Het geluid van die laatgenoemde plaat wordt deze avond, waarop dus alleen twee akoestische gitaren en een tamboerijn gebruikt worden, het dichtst benaderd. Echt schitterend is de uitvoering van Reno, Nevada (van Richard Farina). Soms, zoals in Women’s Prison en Stick With Me, doen de duetten van de Bluhms aan die van Lee Hazlewood en Nancy Sinatra denken. Van Scott Law is deze maand ook een soloplaat verschenen en hij mag dus ook twee liedjes zingen. Na een uurtje is het voorbij en moeten Bluhm en co plaats maken voor de volgende band die die avond zal optreden. Maar het was een genoeglijk uurtje waarin we hebben kunnen constateren dat Nicki Bluhm een bekwaam zangeres is die inmiddels over een fijn repertoire beschikt. En dat we ook nieuwsgierig zijn naar een optreden met de voltallige Gramblers.
Gezien: 5 nov 2013 in Paradiso, Amsterdam.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie