Nooit kijk ik naar het televisieprogramma Voetbal International. De sport vind ik weliswaar mooi, maar het gelul erover kan me gestolen worden. Nu blijkt echter dat ik toch wel wat gemist heb de laatste tijd. Tenminste, als de huisband, Danny Vera en co, tijdens dat programma zo goed is als op het nieuwe album, Distant Rumble (Excelsior). Want die plaat, ik zeg het maar gelijk, is fantastisch. Met name het tweede gedeelte van het album is sensationeel goed. De Zeeuw Vera (ware naam Polfliet) heeft een geluid dat geënt is op oude rock ’n roll, country en rockabilly, op Cash en Presley. Maar Vera draait ook zijn hand niet om voor een waanzinnig mooie soulslijper (Hold On To Me). Producent Frans Hagenaars laat, zoals wel vaker op Excelsior-platen, een lekker ruw randje aan de liedjes zitten. Het psychedelische orgeltje in How The Dice Will Roll is een leuke vondst, maar de grootste verrassing is de hoofdrol voor Elvis-gitarist James Burton in het onweerstaanbaar lekkere Running With My Boots On. Een nummer waarop je uren door onbekende grote stad zou kunnen cruisen. Forever In My Heart gaat over mij, of natuurlijk over iedereen die vroeger dacht dat hij profvoetballer zou worden (maar het natuurlijk niet werd). Het laatste nummer ’Till Death Do Us Part is een in 1 keer opgenomen liefdesbetuiging aan zijn kersverse echtgenote. Niet geheel zuiver, wel heel eerlijk. Met de grote belangstelling in Americana-kringen voor het oude geluid van iemand als Daniel Romano moet er voor Danny Vera toch ook een wereld te veroveren zijn. Een wereld die overigens niet tot de Lage Landen beperkt hoeft te blijven.
Distant Rumble is te beluisteren via de Luisterpaal van 3voor 12 of Itunes.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie