Ghost Gardens (Paper Bag Records) is het zesde album van Elliott Brood, het trio uit Toronto. Het mooie verhaal erachter is dat men een oude hard disc vond met demo’s van songs die men zo’n vijftien jaar geleden had opgenomen en die sindsdien in de vergetelheid geraakt waren. Die oude nummers zijn vervolgens met de kennis en kunde van nu opnieuw opgenomen. De titel Ghost Gardens, tuinen die nadat huizen verlaten zijn nog jarenlang prachtig groeien en bloeien, is dan ook wel mooi gevonden voor deze verzameling oude meer…

Poor David’s Almanack (Acony Records) is een nieuw album uit de Gillian Welch/Dave Rawlings koker. In dit geval wordt hij uitgebracht als solo-album van Dave Rawlings. Dat betekent dat hij de lead vocals voor zijn rekening neemt en dat Welch vooral een ondersteunende stem heeft. Wel schreef ze ook mee aan vijf van de tien nummers. Verder zijn het Willie Watson en leden van Dawes en The Old Crow Medicine Show die het duo in muzikaal opzicht steunen. Het heeft echter niet geleid tot een album dat, als geheel, volledig geslaagd is te noemen. Ja meer…

Valparaiso is een collectief uit Parijs, dat bij gebrek aan een vocalist gastzangers uitnodigde op Broken Homeland (Zamora/PIAS). Die mochten zelf bij de composities de tekst aandragen. Die bijzondere samenwerking moest in Bristol leiden tot een samenzijn in de studio onder leiding van producer John Parish. Howe Gelb zet de toon op Rising Tides voor een in mysterieuze nevelen gehuld werkstuk. De Australische Phoebe Killdeer staat hem bij. Rosemary Standley, geboren in Parijs, komt het met prachtige Fireplace. Als ze praatzingt hoor meer…

Vijftigplussers opgelet: met Midtown Sizzler (eigen beheer) van Stag is het leven weer even net zo ongecompliceerd en spannend als begin jaren zeventig, toen we op de bank voor Toppop zaten en meebrulden met Mud, Slade en The Sweet. Niet? Echt niet? Nou, ik wel. Natuurlijk namen we de glamrock al snel daarna niet meer serieus, totdat we jaren later tot het besef kwamen dat het eigenlijk gewoon powerpop was. Veel leuker in ieder geval dan al die bombastische bands die popmuziek zo serieus namen. Afijn, voor al die mensen die durven toe te geven dat meer…

Met Worlds Within (SongSense Music/Sonic Rendezvous) onderzoekt Ad Vanderveen niet alleen zijn innerlijke bewustzijn; zijn introspectieve reis voert tevens langs een nieuw muzikaal decor waarin klassieke muziek en folk samenkomen als een aanzet naar een betere wereld. Op The Garden Of Gone Glory verkeert de singer-songwriter ‘in the presence of perfection’. Het zijn geen loze woorden. Vanderveen pretendeert op 60-jarige leeftijd geenszins de wijsheid in pacht te hebben. Toch maakt een nummer als Sinking In Doubt duidelijk dat naarmate de tijd meer…

Wait On Another Day (Omad Records) is een fijne powerpopplaat van een band die begin jaren 90 al actief was. Dit is een comeback die tot stand kwam nadat twintig jaar oude demo’s werden gevonden die de bandleden van The Sighs inspireerden om weer samen te werken. Powerpop was begin jaren 90 toch wel een fijne tegenhanger van grunge. De meerstemmige vocalen harmonieerden in de beste gevallen tot hemelse hoogten met jengelende gitaren die als dobbers in de ruimte een haakje hingen in het verleden van groepen als meer…

Je kunt jaar in, jaar uit, je rondjes blijven draaien in het americana-wereldje of je kunt allerlei elementen aan je muziek toevoegen, andere invloeden hun intrede laten doen en proberen iets nieuws te maken. Wilco deed dat b.v. Ook Whitehorse, de samenwerking tussen de Canadese echtelieden Melissa McClelland en Luke Doucet, doet dat. Op Panther In The Dollhouse (Six Shooter Records) sturen zij hun liedjes uitdrukkelijk de richting op van elektronische bands als b.v. Depeche Mode. Toch blijf je in alles hun folk-achtergrond horen, behalve misschien in het meer…

Work Hard Love Harder is direct een krachtig statement op The Hammer & The Heart, een dubbel-cd (35 en 33 minuten). Op deze stevige binnenkomer weet Susan Cattaneo zich geruggesteund door The Bottle Rockets. De singer-songwriter heeft nog veel meer goed volk te gast. Zo laat Mark Erelli de lap steel dobberen op The River Always Wins en helpen Bill Kirchen en Duke Levine mooie herinneringen ophalen aan de goeie oude tijd dat muziek nog uit de groeven van een 45 toerenplaat spatte (In The Grooves): jazzy honky tonk. When Love Goes Right is een meer…

Net als Butch Hancock trok Jim Keaveny naar de in de woestijn gelegen spookstad Terlingua. Daar in het zuidwesten van Texas bouwde hij een huis waar hij met zijn vriendin geheel zelfvoorzienend leeft. Ze doen het zonder elektriciteit en stromend water. Zo bijzonder dat Floortje Dessing ze enkele jaren geleden opzocht voor de tv-serie Floortje Naar Het Einde Van De Wereld. Op deze site volgen we Keaveny al veel langer. Over Put It Together (eigen beheer) zijn we weer razendenthousiast. Keaveny begaf zich naar de Frogville Studios in Santa Fe, New meer…

Felony Blues (Forty Below Records) van Jaime Wyatt zit met een speelduur van 30 minuten (7 nummers) tussen een ep en een lp in. Wyatt is een jonge countryzangeres en gitarist uit Los Angeles. Ze groeide evenwel op op Fox Island, in de buurt van Tacoma, Washington. Haar ouders waren singer-songwriters, zodat ze de muziek met de paplepel ingegoten kreeg. Op haar 17de kreeg ze een platencontractje dat uiteindelijk toch weer niet doorging, ontwikkelde vervolgens een drugsverslaving met alle ellende van dien. Ze beroofde haar dealer meer…