Het is bijna pervers om te zeggen, maar soms zou je wel eens willen dat er wat minder goede platen uitgebracht zouden worden. Het is immers nauwelijks meer bij te houden. Neem nu Corners (Lightning Rod Records) van Dalton Domino, een uit Lubbock, Texas afkomstige voormalig skatepunker die via de muziek van Bright Eyes in de countryfolk terecht is gekomen. Corners is zijn tweede album dat hij opnam, maar pas nadat hij was afgekickt van alcohol en drugs. Een deel van de liedjes gaat daar ook over. Domino is geen puriteinse Texaanse folkrocker; hij laat ook meer…

Veel te lang blijven liggen is dit Beneath Still Waters (Valcour Records) van Courtney Granger. Deze cajunviolist bij The Pine Leaf Boys legt hier een klassiek countryalbum neer zoals ze niet al te dikwijls meer worden gemaakt. De musicus uit Louisiana speelt andermans nummers alsof het zijn eigen zieleroerselen zijn. De pianobijdragen van Glenn Patscha klinken alsof ze tot stand zijn gekomen in de studio bij Dallas Frazier, verantwoordelijk voor de titelsong. Dirk Powell produceerde niet alleen, hij liet ook de snaren van nogal wat instrumenten meer…

Na zo’n 200 concerten sinds de release van zijn vorige studioalbum Medicine was Drew Holcomb moe. En toe aan iets nieuws. Reden om meer hulp te vragen bij het componeren van de liedjes. Met zijn bandleden Nathan Dugger en Rich Brinsfield werkte hij in wekelijkse sessies aan nieuw songmateriaal. Het resultaat valt te beluisteren op Souvenir (Magnolia Music), het nieuwe album van Drew Holcomb and the Neighbors. The Morning Song handelt toch vooral over de nacht. Van de lust en liefde strekt hij zich uit om uit te pakken met een lichte countryrocker meer…

Uit duizenden herkenbaar door zijn unieke stem, deze Garland Jeffreys. Zijn stembanden trillen als een metro die door een wissel van het ene naar het andere spoor wordt geduwd. Zijn melange van rock en soul brengt de hartslag van New York. 14 Steps To Harlem (Luna Park Records/PIAS) is in feite rootsmuziek van de grote stad. Het schitterende titelnummer leunt op soul en blues, waarbij de Puerto Ricaanse afkomst van Jeffreys doorklinkt in Latijns-Amerikaanse sferen. Ook heel New York, die mengvorm, denk maar aan Mink DeVille. Spanish Heart is meer…

Het eerste dat opvalt aan LoFi Dreams (Floating Records) is de prachtige, eenvoudige vormgeving van het hoesje. Het nieuwe album van de vanuit San Francisco werkende Jeffrey Halford & the Healers dankt zijn titel aan het feit dat bij de opnames van de tien nummers vooral oude instrumenten en buizenversterkers zijn gebruikt. Dat zorgt voor een kraakhelder en warm geluid en die zin heeft lofi dus niets te maken met de term die ook wel gebruikt werd om de kale muziek van b.v. Smog en Will Oldham aan te duiden. Halford en zijn mannen brengen meer…

“Welcome to your new America, friends and I’m your new Norman Rockwell”, zo begint Micah Schnabel (een van de twee voormannen van Two Cow Garage) zijn nieuwe soloalbum Your New Norman Rockwell (Last Chance Records). En zoals Norman Rockwell in de vorige eeuw als illustrator/schilder de Amerikanen een beeld schetste van hun cultuur, zo doet Micah Schnabel dat door zijn liedjes. Het beeld dat Schnabel laat zien, is echter een stuk minder vriendelijk en onschuldig dan de wereld die Rockwell zag. Het rauwe leven van een 28-jarige bediende meer…

Eric Ambel kent u als gitarist van Joan Jett & the Blackhearts, the Del Lords en the Yayhoos. En als producer van faam van o.a. Steve Earle, the Bottle Rockets en Nils Lofgren. Maar daarnaast was Ambel, door velen ook “Roscoe” genoemd, eigenaar van de Lakeside Lounge, een fijne kroeg in New York, totdat oplopende huurverhogingen hem in 2012 dwongen de tent te sluiten. Toen had hij ineens tijd om zijn solocarriere nieuw leven in te blazen. Zo komt het dat er 12 jaar na zijn laatste album, het album Lakeside (Last Chance Records) in de schappen ligt. Een beetje meer…

In recensies van albums van de uit Wimberley, Texas afkomstige Robyn Ludwick wordt nogal eens aangevoerd dat zij de jongere zus is van Charlie en Bruce Robinson. Wat mij betreft kunnen we dat, gelet op het constante hoge niveau van die albums, maar beter eens gaan omdraaien en Ludwick als referentiepunt gaan nemen voor haar broers. Ook het nieuwste album van Ludwick, This Tall To Ride haalt weer een hoog niveau. Daarbij wel een kanttekening: This Tall To Ride “doet” het niet als achtergrondmuziek. De liedjes op deze plaat meer…

Vier jaar geleden debuteerde David Luning met het fantastische Just Drop On By. Sindsdien kregen we alleen mee dat hij met enig succes mee had gedaan aan de Amerikaanse versie van Idols. Getuige het in eigen beheer uitgegeven Restless heeft hij dat gelukkig overleefd, want de 12 nummers op dit nieuwe album stellen zeker niet teleur. Luning is een nog jonge singer-songwriter uit Californië. Hij grijpt het leven met beide handen aan, getuige songs als Ain’t Life A Beautiful Thing en het zorgeloze Drifter. Maar ook Luning ziet de andere kant; te veel “lang leve de lol” meer…

Flink zuipen en struikelend thuiskomen. Zo gaat dat in de liedjes van AJ Hobbs. Dat wil zeggen, als het goed afloopt. Op het titelnummer Too Much Is Never Enough (eigen beheer) belandt deze uit Californië afkomstige artiest tien mijl van huis na een nacht waarin alles verkeerd is gelopen. Hij haalt Johnny Paycheck nog even aan, ook al zo’n zuipschuit. Een held, zoveel is duidelijk. Twee andere voorbeelden bezingt hij in Waylon & Merle. Van de laatste doet hij Tonight The Bottle Let Me Down. Een hele mooie uitvoering trouwens. Hobbs is meer…