Net als onlangs het geval was met Trust Your Equipment (Greatest Hits Volume II) van Ben Livingston (zie recensie), komt Too Late To Die (Bare Bones Records) van Donald Rubinstein met een aanbeveling van Terry Allen. “Donald is crazy. Like Charlie Parker was crazy. Like Kerouac and Bob Dylan are crazy. Perfect crazy. Full of surprises. I can’t say anything better about anybody. ‘Crazy’ on this idiot planet is as good as it gets. Donald is even better. A monster artist. (Not bad for a Yankee.)” Aldus Terry Allen. Net als bij Allen en Livingston kunnen we het bij de in Santa Fe, New Mexico, woonachtige Rubinstein gerust over de hogere kunsten hebben. Hij componeert soundtracks met muziek die uiteenloopt van moderne experimentele klassieke muziek tot jazz, rock en americana. Verder is hij ook als beeldend kunstenaar actief. Dit Too Late To Die is al zijn achttiende cd en hij is van plan om dit jaar nog enkele albums uit te brengen. Maar goed, wat valt er op dit album te beleven? Na een voorwoord valt er op het eerste echte nummer (Pilgrim) volop te genieten van de scheurende steelgitaar van Lloyd Maines. Alsof hij weer met Joe Ely en The Clash in The Venue van Londen staat. Experimentele americana is er op Strange Eye, een liedje met een supercleandreammachinegevoel plus een jazzy piano. Daarna draaft David Mansfield op om met zijn mandoline 36 Year Serenade te kleuren. Break In The Highway is een fraai rootsy nummer met mondharmonica en een banjo ver op de achtergrond. De cd gaat van klassieke begeleidende zang naar psychedelische momenten. Just Another Jew is een liedje dat helemaal in de stijl is van Terry Allen, dat kan ook niet anders met zo’n titel. Blondes And Diamonds is al net zo fraai en direct daarna leidt de steelgitaar van Maines het ook al schitterende Back-Up Jesus in. Niet direct het allermakkelijkste album, maar wel een werkstuk dat echt indruk maakt. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie