Ontmoet de duivel, dat is de vertaling van Cumplir Con El Diablo (eigen beheer), het vierde album van King Of The Tramps. In tien liedjes komt de duivel in diverse gedaanten om de hoek kijken. Op het rootsrockende See You On The Other Side gaat het over iemand die in de jaren 80 tot levenslang werd veroordeeld wegens enkele drugsvergrijpen. Op Ain’t No God staat de eeuwige strijd tussen goed en kwaad centraal, bluesy met blazers. Nashville Line rekent af met countrypop, terwijl de band uit Auburn, Iowa, laat weten dat er met Elizabeth Cook en Sturgill Simpson gelukkig ook nog wel wat rebels spul uit de stad komt. Last Man Standing gaat over opgroeien in Iowa, waar drugs en alcohol helpen bij het overleven. Of juist niet. Met lekker rauwe zang en een slidegitaar. De rijken worden rijker en de armen blijven arm op That’s How It Goes. King Of The Tramps brengt hier pure altcountry. Het dronken Airplane Bottles is blues en country met een Stonestik. Sinds 9/11 kun je je maar beter bezatten tijdens vliegreizen, want het plezier is er wel vanaf. Met een stuk in de kraag vergeet je de angst. James Brown heeft blazers en een duwende cadans in een liedje dat eigenlijk niet over de godfather of soul zelf gaat. Depression probeert af te rekenen met het gevoel dat er geen toekomst is, maar zulks kan totaal anders uitpakken. Muzikaal hangt het tussen pubrock en powerpop in. Met wild einde. Op Old Crow wordt getracht de haat weg te laten vloeien, hetgeen blijkbaar het best gaat middels akoestische gitaar. Op het met schorre zang gebrachte ’89 Cutlass draait het om een cassettebandje met Guns N’ Roses.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie