‘Ik ben Jezus, ik ben Judas’, zingt Björn van der Doelen op het titelnummer van De Cowboy, De Outlaw, De Sheriff & De Hoer (Val Allemaal Maar Kapot Ik Doe Het Zelf Wel Records). De scheidslijn tussen goed en kwaad is grillig en de Brabander weet soms ook niet aan welke kant hij staat. Ondertussen komt de dood steeds dichterbij. ‘Ik heb te hard geleefd voor iemand die zo bang is voor de dood’, zingt hij op Jimbo, een ontboezeming die verpakt wordt in een overtuigend stukje bluesrock. De voormalige profvoetballer bij PSV maakt zich op Wie De Schoen Past flink kwaad op zijn omgeving. Nee, hij hoeft niet te worden uitgenodigd bij kennissen als dat slechts is voor de vorm. Dus fietst hij om 10 over 10 met zijn lief naar de kroeg, omdat er na dat etentje bij kennissen geen aanstalten worden gemaakt om nog iets in te schenken. Dan liever de herinneringen van Op Het Einde Van De Nacht. Hij pist tegen de bar omhoog, omdat het om 11 uur al te druk is op de plee. Het zijn avonden die steevast werden afgesloten met ’na sluitingstijd nog een kippetje eten’. Hoe onaangepast Van der Doelen ook is, in zijn liedjes leren we hem kennen als iemand die het liefst een gemoedelijke sfeer creëert. Het geluk, vaak is het hem ontglipt, zoals op Op Het Einde Van De Nacht blijkt. Ondanks de verwijten die altijd zullen blijven, zou hij toch het liefst willen dat ze nu naast hem zat. Erg fraai is Liedjes Over Liefde, Liedjes Over Eenzaamheid, waarop hij uitlegt dat het verschil flinterdun is. De ene keer gaat hij met zijn lief naar een feestje en voelt zich er totaal niet thuis. Hij kijkt naar haar en zij voelt precies hetzelfde. Dat is liefde. De andere keer is hij op zo’n fout feestje en kijkt hij zijn lief aan met een blik van ‘kom we gaan’, maar zij zegt dan: ‘As ge wilt gaan, ga dan maar hoor. Ik blijf nog efkes’. Dat is dus eenzaamheid. De Cowboy, De Outlaw, De Sheriff & De Hoer is na Caballero Zonder Filter wederom een puike Nederlandstalige rootsplaat van Van der Doelen. Opgenomen met Gabriël Peeters (producer, piano, slidegitaar, zang), Matthijs Leeuwis (steelgitaar, dobro) en nog meer Huursoldaten.
22/04/2017 Permalink
Fantastisch album. Bij andere genres vind ik het minder belangrijk, maar in de roots vind ik het toch altijd wel een pre dat er in de eigen taal van de artiest gezongen wordt. Gaat meestal toch over de het leven in de streek van waar de persoon vandaan komt en dat kan je niet beter uitdrukken dan in je eigen taal. Beste Nederlandse rootsalbum tot zover dit jaar.
22/04/2017 Permalink
“D’n duvel die slaapt nooit” en “Caballero zonder filter” zijn mooie albums dus ik heb hoge verwachtingen dit nieuwe album.
@Hendrik: Ken je het album “Pollux duit Springsteen” van Frans Pollux? Ik heb dit geweldige album vorig jaar ontdekt. Springsteen in het Limburgs. Prachtig.
22/04/2017 Permalink
Helaas nog nooit van gehoord, ik zal hem eens opzoeken. Ben zeer geïnteresseerd in artiesten die roots in de streektaal zingen. Lohues is de bekendste natuurlijk en woont ook nog eens om de hoek, maar ook Broeder Dieleman en Ries de Vuyst die in het Zeeuws zingen vind ik geweldig. JW Roy heeft nooit iets beters gemaakt dan Laagstraat 443.
22/04/2017 Permalink
https://www.youtube.com/watch?v=GkAtbZ2fFVA&list=PLSkTVvJC1mg3lyjonpy4sEUumE-cimd3_
Album uit 2012. O.a. te koop bij Sounds Venlo.