Zeven van de twaalf nummers op Wild And Reckless (Lojinx/Bertus) komen uit een door Blitzen Trapper geschreven rockopera. Dat klinkt erger dan het hier uitpakt. Voor liefhebbers van countryrock valt er namelijk veel te genieten op de nieuwste van deze band uit Portland, Oregon. Het niveau van Richmond Fontaine haalt Blitzen Trapper niet, daarvoor is de band teveel een zeefdruk van patronen. De melodieën deugen, de instrumentbeheersing is prima en op de zang valt weinig aan te merken. Een beetje stof op de stembanden, dat noemen we in altcountry zelfs een pre. Het zijn waarschijnlijk de soepele lijnen die voorkomen dat de liedjes dieper gaan dan een bezoek aan No Man’s Land, dat klinkt als Born To Run in een light-variant. De invloed van Springsteen komt geregeld om de hoek kijken. Zo is Joanna een liedje dat voldoet aan de template voor Nebraska, terwijl het titelnummer de snelle, energieke kant van Bruce opgaat. Dylan klinkt ook door, vooral op Stolen Hearts. Een licht gebrek aan eigenheid valt Blitzen Trapper, dat eerder toch voldoende het experiment heeft opgezocht, nauwelijks te verwijten. Maar misschien verwachten we van de band net iets meer dan het aan Tom Petty herinnerende Dance With Me. Op When I’m Dying speelt de band funky als Little Feat, terwijl de dubbele gitaaraanpak eerder doet denken aan Marshall Tucker Band. Nou ja, zoals gezegd, er valt genoeg te halen voor fans van al die bands. Maar daarmee heeft Blitzen Trapper wel iets aan eigenheid verloren. Grensverleggend kun je Wild And Reckless niet noemen.
22/12/2017 Permalink
Hallo,
Geloof me, Blitzen Trapper is echt vele malen beter dan Richmond Fontaine. Ga zelf maar kijken komend jaar naar Blitzen Trapper……..je krijgt het gevoel of je naar The Band aant kijken bent……….echt zeer goed en mooi live.
22/12/2017 Permalink
The Band gemengd met oude Springsteen.