Jessica’s Brother is een debuterend trio uit Londen. Jonny Helm (drums) en Charlie Higgs (bas) wilden wel een nieuwe band vormen, maar zochten nog naar iemand met een voortrekkersrol. Die vonden ze in Tom Charleston, de broer van de vriendin van Helm, Jessica dus. Charleston schrijft de nummers en is de zanger van de band, die op Jessica’s Brother (Fika Recordings/Konkurrent) versterking krijgt van violist Dan Mayfield en gitarist Paul Rains. Het album begint met Getting Obscene, waarbij de fijne, knerpende zang van Charleston onmiddellijk de aandacht trekt. Dat blijft het hele album zo, met liedjes die voorbijtrekken van traag naar midtempo. Silver Jews, Jason Molina, Nick Cave, Richard Thompson en Neil Young worden door de band genoemd, iets minder bekende namen die ons te binnen schoten waren Railroad Jerk en Granfaloon Bus. De manier van zingen van Charleston komt volledig tot zijn recht door de manier van musiceren. De indierock met randjes americana kraakt al net zo als diens stem. Het schuurt, wat wel past bij een liedje over het spanningsveld tussen jong zijn en volwassen worden (All The Better). Heerlijke viool trouwens. Dylan is een rustige folksong, terwijl op Overnight Horror iets van Paint It Black van de Stones doorklinkt. Als songschrijver zoekt Charleston vooral inspiratie bij dichters als T.S. Eliot, Philip Larkin en John Ashbery en de sprookjes van de gebroeders Grimm.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie