Authentiek en amateuristisch liggen dicht bij elkaar op Gravel And Gold (eigen beheer) van Dave Rosewood. Deze Amerikaan groeide op in de Ozark Mountains en reisde als straatmuzikant de hele wereld over. Hij settelde zich in Zweden, waar hij na al die jaren zijn debuutplaat opnam. Daarop komen alle invloeden die hij tijdens zijn jeugd opdeed tot uitdrukking. Seeds speelt zich af ‘out in the wild west’, maar met dat koortje erbij valt het muzikaal vooral in het diepe zuiden van de Verenigde Staten te situeren. Countryrock met precies de juiste portie soul. Dat geldt nog sterker voor Hold On. Dat zou zomaar van de een of andere obscure elpee kunnen komen van een nooit doorgebroken singer-songwriter op het snijvlak van de jaren 60 en 70. Alsof je een oude elpee uit een muffe, dikke kartonnen klaphoes hebt gehaald. De golvende melodie van Someday is ook fijn en Fields brengt een gevoel dat Pure Prairie League ook oproept. Tegenover die vreugde staan ook wel wat minpuntjes. Want de vrijuit rollende klanken botsen soms wel met een vierkant ritme. Wat daarbij ook niet helpt is dat de basis door niet al te professionele opnametechnieken doorkomt als een doffe dreun. Aan de andere kant zorgt dit punt van kritiek juist ook voor dat bijna vervreemde effect alsof je naar iets bijzonders uit lang vervlogen decennia luistert. Een Skip Spence of zo. Maar dan staan er weer teveel mediocre, dunne bluespatroontjes op om van een echte aanrader te kunnen spreken.
26/03/2019 Permalink
Ik ken het album nu zes weken en kan inmiddels zeggen dat het een groeibriljantje is. ‘Waiting to be Free’ en met name ‘Fields’ zijn de prijspakkers.