We hebben het al eerder geschreven: als je begint met je allerbeste plaat, dan is er toch altijd iets van teleurstelling bij een nieuwe worp nummers. Night Without Love (Landslide Records/Sonic Rendezvous) van Webb Wilder mag er best zijn, maar haalt het wederom niet bij It Came From Nashville uit 1986. De lol van die plaat klinkt nog altijd door in de groeven; dat enthousiasme weten de toch altijd wat cartooneske platen sindsdien niet meer over te brengen. Lekkere roots & roll is het zeker, met een gitaarloopje van Beatles bijvoorbeeld in Tell Me What’s Wrong. Het van Chip Taylor geleende Holdin’ On To Myself brengt ons bijna bij de Rose Garden van Lynn Anderson. Het titelnummer heeft een golvende melodie als iets van Glen Campbell. Buried Our Love klinkt net iets te braaf. Dan is Ache And Flake lekkerder, het doet wat denken aan Rockpile door de samenzang en het gitaarloopje. Met Hi Heel Sneakers haalt Wilder een oude rock-’n-rollhit van Tommy Tucker van stal. Best aardig allemaal, maar dat blijft een teleurstellende constatering als een artiest ooit een plaat heeft gemaakt als dat debuut, waarvan de hoes overigens ingelijst aan de wand hangt op de getekende cover van dit album.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie