Vier jaar geleden was het dat Lydia Loveless haar vorige album uitbracht. Sindsdien is er veel veranderd in het leven van de dertigjarige Lydia Ankrom (zoals in haar paspoort staat). Ze scheidde haar man, bassist Ben Lamb, en verhuisde van Columbus, Ohio naar North Carolina. Een paar weken geleden bracht ze haar vijfde album uit, Daughter (Honey, You’re Gonna Be Late). Een album waarop ze onder meer die gebeurtenissen aansnijdt. Ook dit deze nieuwe plaat is Loveless behoorlijk openhartig. Het begint al in het openingsnummer Dead Writer, waarin ze haar stukgelopen relatie onder de loep neemt, met als slotregels: ‘Cuz I don’t want to live in this world anymore. But death is not the thing I’m looking for’. Het daaropvolgende Love Is Not Enough gaat over het huidige Amerika, maar zou je ook kunnen zien als bittere blik op een liefdesrelatie. Het grootste deel van de plaat wordt volgespeeld door Loveless, drummer George Hondroulis en de mullti-instrumentalisten Jay Gasper en Toff May, terwijl Tom Schick (bekend van zijn werk met Wilco) de productie deed. Zij maakten van dit Daughter een zeer luisterwaardige plaat. Heldere popcountryliedjes met mooie rinkelende gitaren. De zang van Loveless is ook om door een ringetje te halen. Ik las over een vergelijking met de stem van Stevie Nicks, sindsdien hoor ik het ook, maar Loveless zingt (godzijdank) veel ingehoudener. Die afsluitende ronde refreinen in Can’t Think en Never prachtig gewoon. Fantastisch is ook het aangrijpende titelnummer. Loveless stelt vragen, maar weet de antwoorden eigenlijk al. ‘I wanna be a part of you but it’s not enough. If I gave you a daughter would you open up’. Daughter is Loveless’ beste werk totnutoe en een zekere eindlijstenplaat.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie