Volgens collega Jason Isbell is er geen betere liedjesschrijver dan James McMurtry. De Texaan heeft het dan ook niet van een vreemde. Zijn dit jaar overleden vader Larry McMurtry won een Pulitzerprijs voor literatuur met de roman Lonesome Dove. Op The Horses And The Hounds (New West Records/PIAS) is de singer-songwriter in topvorm. Het in de Californische studio van Jackson Browne opgenomen album betekende een weerzien met producer Ross Hogarth, die in 1989 ook al aan de knoppen zat voor het voortreffelijke debuut Too Long In The Wasteland. Op die plaat speelde gitarist David Grissom (Joe Ely, John Mellencamp) en die is er hier ook weer bij om de bijtende teksten te onderstrepen met messcherp spel. Een welkom contrast met de gortdroge voordracht van McMurtry, een zanger met weinig bereik. Hogarth zorgde ervoor dat elke zucht werd opgevangen. De liedjes gaan over goede mensen in slechte omstandigheden. De kleurrijke verhalen zijn geschreven met oog voor detail.
02/09/2021 Permalink
james mcmurtry is al jaren een van mijn favoriete singer/songwriters,natuurlijk wordt er in alle recensies vemeld,dat hij de zoon is van larry mcmurtry,de schrijver van ,,lonesome dove,altijd ,,lonesome dove,,maar hij heeft veel meer geschreven,zoals,,The Last Picture Show,,waarop die geweldige film gebaseerd is,de doorbraak voor jeff bridges en de jonge cybill shepherd…kijken!
27/10/2021 Permalink
Persoonlijk ben ik erg blij dat hij “weinig bereik” heeft anders had hij mij waarschijnlijk niet bereikt. Zijn kracht zit in de teksten en de klankkleur van zijn vertellende stem die gortdroog het beste tot je door drinkt/dringt. The Horses & The Hounds is Americana van de hoogste orde. 4,5 huppelende paardjes.