In de bio op de website van Dave Desmelik staat het zinnetje ‘no sugar coating involved’ en dat is helemaal juist als het gaat om zijn nieuwste werkstuk Clues Of My Existence (eigen beheer). Over de in Brevard, North Carolina, wonende musicus schreven we vorig jaar in een recensie van The Calendar Album dat zijn nummers te situeren zijn bij de oorsprong van altcountry. Dat geldt evenzeer voor dit sterke album. Ga maar na, die zang op opener What If? herinnert sterk aan Granfaloon Bus. En voor wie dat niets zegt, denk dan maar in de richting van Jay Farrar. Zo’n nummer als The Farce heeft het fatalisme dat ook bij het genre hoort. ‘You wanna go to heaven, but you’re scared to die … We’ll drink all night and raise some hell / Forget the past and piss in the wishing well … The devil himself, he’ll be there too.’ En je zou zweren dat Lou Reed nog even langskomt om wat gitaarnoten toe te voegen. Vrolijkheid is ook ver te zoeken op het van steelgitaar voorziene Rain Love. Alles loopt ten einde. Niet alleen door de opeenstapeling van misère, maar ook door de stem valt dit nummer te vergelijken met het werk van Vic Chesnutt.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie