A Heightened Sense Of Everything (Monologue Records/V2) is het eerste album van Jon Allen dat we op deze site bespreken. Het debuut van deze Britse singer-songwriter verscheen al in 2009, maar blijkbaar was er nooit een directe aanleiding voor een recensie. Nu wel, want Allen staat zaterdag 21 oktober op Ramblin’ Roots in Utrecht. Dus is het wat? Zeker is het wat! Allen schrijft melodieuze liedjes en heeft een fijn braampje op zijn stembanden, waardoor zijn muziek soul heeft. Heat Of The Moment begint als de Stones, maar glijdt halverwege naar een aangename ballad. En Breaking Wave gaat van bluesy naar pop. Het is professioneel, loopt nergens uit het spoor, maar toch weet de artiest de spanning erin te houden. A Little Love is een liedje dat ook van Ron Sexsmith zou kunnen zijn. En het met koortje en mondharmonica opgeleukte How It Feels is nette soul die is te vergelijken met Paul Carrack. Can’t Stop Now komt twee keer langs. Eerst in een stijl als Crowded House, fijne melodieuze pop dus. En op het eind als bonustrack in een soloversie. Daar zit hij achter de piano en valt hij te situeren ergens tussen Gilbert O’ Sullivan en Leo Sayer. In Paranoia Blues wacht hij op de duivel, maar die gitaarsolo is veel te netjes (maar o zo lekker, echt waar) om de boze geest te verwelkomen. Alternatief is de muziek van Allen niet. En country is het ook niet. Maar misschien zorgt deze verzorgde pop wel voor een aangename verrassing op Ramblin’ Roots.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie