Waarom dit een goed album is dat je toch niet zou moeten kopen. We hebben het over Ten (Full Light Records) van Darrell Scott. Dit nieuwste album van de 55-jarige Amerikaanse singer-songwriter is gewijd aan de muziek van zijn vriend Ben Bullington, over wie we eerder op deze site een stuk schreven. Bullington was een arts uit Montana die in zijn vrije tijd nummers componeerde en tot vijf albums kwam voordat hij in 2013 aan kanker overleed. Ten is een mooi album geworden waarop Scott op aangename wijze tien nummers van Bullington vertolkt. Waarom je hem meer…

Wester Easter (Cloud Recordings) is een intrigerend album dat veel te lang is blijven liggen op de stapel nog te recenseren cd’s. Het verdween ondertussen vaak genoeg in de cd-speler, dus het uitblijven van aandacht voor Old Smokey is geenszins een gebrek aan belangstelling. We hebben hier te maken met een band uit Athens waarvan de vijf leden hun sporen hebben verdiend bij Vic Chesnutt, Olivia Tremor Control, Ham1 en andere acts uit de Amerikaanse staat Georgia. Met Dead Man’s Post beginnen ze met een opgewekte melodie en morbide tekst. Het meer…

Een steelgitaar sprankelt als de sterren aan de hemel. Toch tobt Eilen Jewell op Worried Mind over het leven dat ze ervaart als een zoektocht naar verlossing. Op Hallelujah Band beseft ze dat het leven vol teleurstellingen is, maar toch ook vol mogelijkheden. Zo laat ze zich door een trompet meevoeren naar de Rio Grande. Daar wordt ze echter al snel weer achterhaald door melancholie. Sundown Over Ghost Town (Signature Sounds/Munich) is een hele fraaie titel voor deze verzameling liedjes over verlangen en de realiteit van meer…

Vaak kun je de artiesten zelf maar het beste laten bepalen tot welke stroming ze menen te behoren. Zo kwalificeert Hannah Miller zich als ‘Left-of-center pop music. Raw americana. Eclectic, electrified indie folk.’ Aardig getroffen, zouden we denken. Elektrische alternatieve folkblues mag ook. Of een soort countrysoul. Waren haar vorige (voornamelijk akoestische) platen nog wat ingetogen kampvuur-achtig, op haar nieuwe cd, voor het eerst met een complete band, komt ze rauwer en zelfbewuster voor de dag. De titel is kortweg Hannah Miller (eigen beheer), als meer…

Wie Anna Coogan nog kent als folkzangeres met zo af en toe een flinke snik in haar stem zal verbaast zijn over haar nieuwe album: Birth Of Stars (eigen beheer). Een album dat overigens officieel wordt uitgebracht als het resultaat van haar samenwerking met JD Foster, die je wellicht kent van zijn (productionele) werk voor Calexico, Richmond Fontaine of Patty Griffin (en nog veel meer). Foster schreef samen met Coogan het merendeel van de nummers, speelt bas en zingt in de achtergrond. Op dit album varen Coogan en Foster een koers die hen regelmatig in Rockland laat aanmeren. Dat komt ook doordat zij op dit album worden bijgestaan door drummer meer…

Samen met zijn zoon Gaspard Murphy werkte Elliott Murphy aan een remake van zijn debuut uit 1973. Het resultaat is verbluffend. Aquashow Deconstructed (Blue Rose Records/Sonic Rendezvous) is een intense rockplaat vol beleving. Passie en overgave aan het grotestadsgevoel. Murphy verenigt het beste van de groten der rock-’n-roll in zich. Dat deed hij ruim veertig jaar geleden al en dat doet hij nog steeds. Wie de hoogtepunten uit het oeuvre van Dylan, Reed of Springsteen in de kast heeft staan, dient daar ook Murphy tussen te meer…

Chris Stapleton, onthou die naam maar want die gaat heel groot worden. Traveller (Mercury) is dan wel z’n eerste soloplaat, maar Stapleton is geen beginner. Verre van dat. De uit Kentucky afkomstige zanger-gitarist verhuisde tig jaar geleden al naar Nashville en schreef talloze hits voor ‘foute’ countryartiesten zoals Luke Bryant, Brad Paisley en Tim McGraw. Daarnaast maakte hij een aantal jaren deel uit van The Steeldrivers, een veel gelauwerde bluegrassformatie. Wat kun je dan van dit solo-album verwachten? Veertien zeer toegankelijke nummers meer…

We hebben hier altijd wel een zwak gehad voor The Hiders. De groep uit Cincinnati rond zanger-gitarist Billy Alletzhauser maakt eigenzinnige alternatieve country met een rauw randje. Dat is op het vijfde album, Totem (eigen beheer), dat overigens al eind 2014 verscheen, weer niet anders. Alletzhauser blijft wonderlijke countryrocknummers uit zijn mouw schudden. Soms bijna traditioneel zoals Loaded As A Gun, met een lekkere honky tonk piano, maar meestal zit er een bijzonder dingetje aan de nummers. Het lang uitgesponnen Motherlode heeft een flinke meer…

Aayaayaay, wat is dat rollende trompetje op I’m Back lekker. Een heel goede zet van producer Pete Anderson om Lee Thornburg uit te nodigen voor wat Mexicaanse sfeer. Zijn bijdrage staat garant voor een perfect begin van California (eigen beheer) van George Miguel. Wat volgt is Californische country met het kwaliteitsstempel van Anderson, die zijn sporen ruimschoots verdiend heeft bij Dwight Yoakam en vele anderen. Maar het begint natuurlijk bij de liedjes van Miguel. Tien stuks zijn het er, met een gezamenlijke tijdsduur van net geen half uur. Miguel componeerde meer…

Maurice Mattei wil ons laten geloven dat het schrijven van een liedje toch o zo simpel is. Hoe kan het anders dat hij het ene na het andere lekkere plaatje aflevert. Celebrity Issue (Blue Jordan Records) is de nieuwste van de man uit Cincinnati, Ohio. Lieve liedjes met soul zoals In Your Arms. Vierkante popliedjes die van riff naar riff springen zoals Let’s Ask Anna, compleet met bluesy mondharmonica. In eerdere recensies hadden we het vooral over pubrock, maar de bronnen van creativiteit stromen bij Mattei constant over. Niet zo gek dus meer…