We zullen eerst eens wat namen laten vallen: This Red Mountain van Porter werd geproduceerd door Will Johnson (Centro-matic). Behalve Chris Porter zelf bestond de band op dit album uit Chris Masterson (van The Mastersons, gitaar, pedalsteel en veel meer), Eleanor Whitmore (ook The Mastersons, fiddle, zang en meer), Eleanor’s zus Bonnie Whitmore (ook een verdienstelijk songwriter zelf – we bespraken haar album hier -, bas en zang), Jon Dee Graham (pedal steel) en Falcon Valdez (drums). This Red Mountain is Chris Porters debuut maar hij maakte eerder meer…

Toen Drew Gibson in juli 2012 een beetje in de spullen van zijn kort daarvoor overleden vader zat te snuffelen, kwam hij tot zijn verrassing een doos met brieven tegen die zijn oom Jack in de oorlog had gestuurd vanaf het front in Italië, vlak voordat hij sneuvelde. Brieven aan zijn ouders, maar ook aan Gibsons vader, die toen acht was. De vondst zette Drew Gibson aan het denken over zijn vader, zijn familie en alle verhalen die samen een rijke, bewogen familiealbum vormen. Zoals de geschiedenis achter de albumtitel 1532. Voordat Jack het leger inging, meer…

De wind blaast je Sedona in. Daar werden die geweldige westerns van John Ford opgenomen. Het is een nummer over de tijd dat de stad in Arizona bekend stond als little Hollywood, een tijdperk dat niet vergeten mag worden als het ligt aan Houndmouth. Met Sedona begint Little Neon Limelight (Rough Trade/Konkurrent), de ijzersterke tweede cd van de band uit New Albany, Indiana. Na dat bezoek aan de woestijn gaat het kriskras door de Verenigde Staten. Op 15 Years verlaten we Texas. Dat doen we met stampende rock, whoo oooh-koortjes, een meer…

The Information is een Nederlands kwartet, uit de buurt van Zwolle en Meppel. Na het debuut uit 2013, Sounds Of The Backwoods, komt het nu met een opvolger, I Foresee Trouble (Milkcow Records). Bij platen van Nederlandse bands, en zeker als ze in het Engels zingen, dringt zich de vraag op: is dit de moeite waard, kan het de vergelijking met the real deal doorstaan? In dit geval kunnen we die vraag met “ja” beantwoorden. The Information maakt een soort donkere countryfolkrock die herinneringen oproept aan 16 Horsepower. In het overdonderende openingsnummer meer…

Als Markus James niet in Mali vertoeft, dan zit hij in Mississippi. De Amerikaan is geobsedeerd door de overeenkomsten tussen de traditionele muziek van beide plekken. De uit het noorden van Californië afkomstige blanke artiest nam in Mali met plaatselijke musici het in kringen van wereldmuziek veelgeprezen album Timbuktoubab op en verzamelde in Mississippi vijf drummers om zich heen die hem begeleiden op Head For The Hills (Firenze Records). Zelf speelt James – en ik neem het over in het Engels van het hoesje, omdat dat nu meer…

Jesse Matas, Darwin Baker en Matt Foster zijn een bijzonder stel. Als Jesse, Darwin en Matt Crooked vormen zijn gedrieën The Crooked Brothers. Het trio uit het Canadese Winnipeg levert met Thank You I’m Sorry (Transistor 66) een derde album af. En dat is er eentje die er mag wezen, sodeju! De mannen schrijven alledrie nummers en hebben daar zo hun eigen weg in. Dat zorgt ervoor dat deze schijf zeer van elkaar verschillende liedjes kent. Van het a capella gezongen, bluesy, Mean Mean Baby via het zeer dansbare Pass You By tot de grommendrockende stomper meer…

Omdat het grootste deel van de band druk was met kinderen krijgen en geld verdienen, besloten Flora Reed en Philip Price, samen de kern van Winterpills, om met z’n tweeën voor de lol een coverplaat te maken en zelf zo goed als alle instrumenten voor hun rekening te nemen. Al gauw werd Echolalia ‘gewoon’ het volgende Winterpills-album, met alle fraaie arrangementen van dien. ‘Gewoon’ dan ook tussen aanhalingstekens, want het muzikale concept is juist heel bijzonder: twee fluwelen stemmen die om elkaar en door elkaar heen wervelen en soms haast lijken te versmelten met de begeleiding. meer…

“Alweer een recensie van een Scandinavische zangeres?”, zullen sommigen onder u zich afvragen bij het lezen van de naam Kristin Andreasson. Nee, nu eens niet. Andreasson is een Amerikaanse zangeres/multi-instumentaliste, gevestigd in Boston. De echte diehards onder u zullen de naam misschien herkennen omdat ze in het verleden deel uitmaakte van Uncle Earl, een geheel vrouwelijke bluegrassgroep (met onder anderen ook Abigail Washburn) die tien jaar geleden best wel wat succes had. Daarnaast vormde Andreasson in die tijd met Aoifie O’Donovan ook Sometymes Why meer…

De uitgebrande auto langs de kant van de weg op de hoes van Well Tread Roads (eigen beheer) zegt weinig over de inhoud. Andrew Maxwell Morris gaat nergens in de overdrive, dus het over de kop jagen van de motor van zijn auto is er niet bij. Dat zou ook niet passen bij zijn respectabele baan als advocaat. Morris werd geboren in Australië en woont sinds zijn achtste in Engeland. Zijn liedjes glijden soepeltjes over het asfalt. Een prettige cadans en aangenaam catchy. Op In A Heartache is het bijna alsof Christopher Cross achter meer…

Via een baantje op de postkamer bij Capitol/EMI verzeilde Peter Blachley in de wereld van de video. Hij maakte filmpjes voor uiteenlopende artiesten als Stray Cats, George Thorogood en Duran Duran. Op zijn vijftigste verliet hij de muziekindustrie en begon een galerie met foto’s van rockartiesten aan de muur. De gerenommeerde fotograaf Henry Diltz werd er een van zijn partners. Ook op Nevada Sky (eigen beheer) maakt de Amerikaan gebruik van zijn contacten. Zo verzamelde hij mensen als Chris Masterson en David Mansfield om meer…