Een overdosis droefheid is het onderwerp van If I Ever Walked Away. Richard Lindgren haalt Hank Williams er bij om de hopeloosheid te onderstrepen. Het is een werkelijk prachtig nummer waarin een saxofoon de larmoyante sfeer benadrukt. Het titelnummer Sundown On A Lemon Tree (Rootsy/Sonic Rendezvous) waarmee het album begint, is al even sterk. Toetsen, drums en een beetje praatzingende Lindgren. De Zweed heeft zes uitstekende nummers geschreven voor zijn nieuwste cd en hij voegt daar vier covers aan toe. Die liedjes van meer…

Zijn scherpe stem heeft de toon van een politieke folkzanger uit de jaren zestig. De gedrevenheid van Matt Townsend heeft daar zeker mee te maken. De Amerikaan uit de noordoostelijke staat Vermont begon enkele jaren geleden puur voor zichzelf met het schrijven van nummers. Na wat optredens in lokale coffeeshops kwam het tot een ep en zo ligt er nu de cd Matt Townsend & The Wonder Of The World (Eternal Mind Records). De indiefolk van het tegenwoordig vanuit North Carolina opererende gezelschap is krachtig en energiek. Dylan en meer…

Joshua Black Wilkins is een dubbeltalent: fotograaf en muzikant. Van menig album in uw bezit (o.a. van JT Earle, Howlin’ Brothers, Amanda Shires) is het fotowerk van zijn hand. Jaarlijks brengt hij bovendien een fotoboek uit (hier te bestellen), maar daar willen we het hier nu niet over hebben. Wel over Settling The Dust (eigen beheer), zijn nieuwste album. Van de 10 liedjes op deze plaat verschenen er vier eerder op het kaal opgenomen album The Girlfriend Sessions uit 2011. Nu zijn ze, net als de overige zes nieuwe songs, opgenomen met een band, bestaande meer…

Is het jazz? Is het hiphop? Overture is een vreemd werkje waarin de naam van Linda Ronstadt valt, verder is er geen touw aan vast te knopen. De band Sassparilla leeft zich op de door Chet Lyster (Eels) geproduceerde dubbelaar Pasajero/Hullabaloo (Fluff & Gravy Records) uit in eclectisme. De band uit Portland, Oregon, experimenteert er lustig op los. De soulrootsrock van Dark Star doet het met een cowbell en zet lange gitaarlijnen tegenover trillende gitaarnoten. Doet vooral aan Steve Miller denken. What The Devil Don’t Know is trippy moerasblues. Die meer…

The Old World (eigen beheer) van Herman Brock Jr is een sensationeel goed album geworden. Ik herhaal, een sensationeel goed album! Van Herman Brock Jr, ja. Brock Jr werd geboren in Winterswijk maar verhuisde al op jonge leeftijd naar het Zeeuwsvlaamse Terneuzen. Speelde vervolgens al als tiener gitaar in de band van zijn vader, Herman Brock Sr. Later richtte hij met bassiste Lizz Sprangers de Eurocasters op. Met die countrygroep toerde hij door Texas en daar nam hij ook twee albums op, o.a. met Redd Volkaert en Jesse Dayton. Met The Old World keert meer…

Janis Joplin overleed in 1970 in kamer 105 van het Landmark Hotel in Hollywood aan een overdosis. Geen idee of dit soort feitenkennis tot het studiemateriaal behoort aan de Rockacademie in Tilburg, feit is dat daar de contacten werden gelegd voor de formatie Landmark 105. This Time (V2 Records) is het uitstekende debuut van de in 2009 opgerichte band. Natuurlijk is Janis Joplin een invloed, hoewel de rock van Landmark 105 minder buigt naar blues dan je op basis van dat gegeven zou mogen verwachten. This Time is vooral een ouderwetse meer…

Fever mengt een beetje pop met een beetje southern rock. Het is een fraai begin van Jack Kerowax (St. Cait Records). Het titelloze debuut van Jack Kerowax is niet het eerste artistieke levensteken van Johnny Beauford, de spil van deze band uit Dallas, Texas. Hij heeft ook een soloplaat gemaakt en is tevens bandlid van Bravo, Max! en Deadmoon Choir. Ze hebben allemaal platen uit op St. Cait. Jack Kerowax zou oorspronkelijk een plaat onder de naam van Beauford zijn, maar gaandeweg het opnameproces werd duidelijk dat het toch echt meer…

All These Dreams (Loose Music) wordt de doorbraakplaat van Andrew Combs. Na de fantastische EP Tennessee Time en het even fantastische volwaardige debuut Worried Man geeft Combs opnieuw een visitekaartje af om U tegen te zeggen. Een album dat weliswaar in het verlengde van het eerdere plaatwerk ligt, maar waarop Combs ook nog eens een flinke stap naar voren zet. Een stap die hem van poppy altcountry naar klassieke countrypop brengt. Het zijn prachtige songs, neergezet met onder andere het Steelism-duo Spencer Cullum Jr. (pedalsteel) en meer…

De classic rock van Achilles Wheel strekt zich uit langs de kust van Californië om af en toe even de binnenlanden aan te doen. En met de latin groove van From The Fire duiken ze zelfs even over de grens naar Latijns-Amerika. Stones To Sand (eigen beheer) is het tweede album van de Amerikanen. Countryrock, southern rock, jamrock, psychedelische rock, bluesrock, het zit er allemaal in. De beide frontmannen Jonny ‘Mojo’ Flores en Paul Kamm zorgen voor voldoende afwisseling. Op She’ll Wait (Until The Time Is Right) en Nobody Drinks If The Bottle’s Dry laten meer…