De leukste eindejaarslijst van 2015 was misschien wel die met de beste americana uit Australië en Nieuw-Zeeland van de site Post To Wire. Op die lijst viel namelijk heel veel te ontdekken aan totaal onbekende namen. De nummer 1 van down under gaat dit jaar ongetwijfeld ook hier een stormpje veroorzaken. Marlon Williams (Dead Oceans/Konkurrent) van Marlon Williams is namelijk een subliem plaatje dat in februari in Europa in de winkels ligt. De 24-jarige Williams levert met zijn soepele in koorzang getrainde stem negen uitermate frisse liedjes af. Vanaf het geweldige uptempo Hello Miss Lonesome is duidelijk dat hier iets bijzonders aan het oor voorbij trekt. Het van een stuiterend ritme voorziene After All is bijna merseybeat, Dark Child is een nummer dat Chris Isaak had gepast. Williams schreef het met Tim Moore, een vriend uit zijn koortijd. Nog meer melodrama volgt in de cover I’m Lost Without You. Het begint met een slaggitaartje en bouwt zich dan op naar proporties die passen bij een Burt Bacharach. Met viool, maar ook een synthesizer die klinkt als een viool. Lonely Side Of Her doet het met akoestische gitaar en breekbare zang. Daarna volgt Silent Passage van Bob Carpenter, het titelnummer van een plaat waaraan we al eens aandacht schonken in de rubriek Verloren Klassieker. Een akoestische gitaar luidt de slepende melodie in. Er valt ook een steelgitaar te horen op de versie van Williams. Na het donkere Strange Things is When I Was A Young Girl wederom een buitengewone cover. Williams kruipt helemaal in de huid van een vrouw en zijn versie van het nummer, dat eerder ook door Nina Simone en Feist werd gedaan, heeft de lenigheid van een Jeff Buckley. Dat deze Marlon Williams kan zingen zal duidelijk zijn. De stemmen die hem vergezellen op afsluiter Everyone’s Got Something To Say klinken bijna als een kerkkoor. Williams woont tegenwoordig in Melbourne, maar vloog voor de opnamen terug naar Nieuw-Zeeland waar hij vandaan komt. In het kustplaatsje Lyttelton blijkt nog meer talent te wonen. Williams verliet Nieuw-Zeeland overigens na de aardbevingen die Christchurch troffen. Van Williams verschenen eerder twee platen met Delaney Davidson en eentje als lid van de band The Unfaithful Ways. Maar begin eerst maar eens met het ontdekken van deze prachtplaat.
25/01/2016 Permalink
Inderdaad een pracht plaat,zeker 5 sterren waard super
25/01/2016 Permalink
Zal best goed zijn maar niet aan mij besteed. De stem doet me teveel aan Jeff Buckley denken. Een poseur aan wiens stem ik een bloedhekel heb.
Onechte getergdheid naar mijn bescheiden mening….
25/01/2016 Permalink
Misschien zou ik het wat langer de kans moeten geven, maar ook ik haak voorlopig af op de stem. De nr. 6 van die lijst, Perry Keyes, vind ik in elk geval wel geweldig en bijna al het overige maakt me verrekte nieuwsgierig.
25/01/2016 Permalink
In tegenstelling tot Theo, pracht plaat!
25/01/2016 Permalink
Ontzettend leuk dat jullie deze plaat zo goed beoordelen, volledig terecht ik mijn ogen. Onwaarschijnlijk talent deze gozer van 24. Misschien moet de stem je liggen, maar een Buckley hoor ik hier (gelukkig) niet in. Wel moet ik in het derde en zevende nummer sterk aan timber timbre denken. Geen 5sterren plaat, maar wel een gigantische belofte voor de toekomst.
27/01/2016 Permalink
Marlon Williams bevalt me wel en Perry Keyes vind ook ik een aanrader.