Dallas Burrow « ALTCOUNTRY.NL

Dallas Burrow

Opgeslagen in: RECENSIES — John Gjaltema @ 23:47

Goed nieuws! Dallas Burrow is namelijk al onderweg naar Amsterdam. Dat zingt hij althans op Gotta Ramble. ‘Gettin’ on an airplane / I’ve had more than I can stand, yes / Gettin’ on a airplane / And I’m bound for Amsterdam / Gonna get high as a kite baby / Right when I land.’ Goed nieuws? Hoezo? Wie is die Dallas Burrow? Dat is een Texaan die met Southern Wind (Subliminal Hymnal Records) een uitstekend album voorlegt. Onwaarschijnlijk toch hoeveel goede artiesten daar vandaan komen. En deze Burrow is niet naar Austin getrokken zoals vele anderen. Nee, hij is geboren en getogen in Texas. En daarna is hij gaan reizen. Van New Orleans naar het noorden van Californië en van de biblebelt naar Boedapest. En naar Amsterdam dus. En laat hem die reis maar vaker maken, want deze Burrow verwelkomen we graag op de podia in Nederland. Op Gotta Ramble is een ruzie met zijn vriendin de reden voor zijn reis, dat betekent niet dat we hier te maken hebben met de zoveelste zwartgallige songschrijver. Op het titelnummer wil hij niet opgeven, maar volhouden. ‘I wake up and see your smile, babe / Makes me glad I hung around a while / To ride out the storm / Let the sunshine in.’ Burrow heeft het op Rodeo over een cowgirl uit New Mexico waar hij wat mee had, terwijl hij op de loop is voor de sterke arm. Zijn vader schreef de teksten van Guitar Man en I Come And I Go. In de jaren 70 was deze William Michael Burrow een zwervende hippie die rondhing met lieden als Guy Clark en Townes Van Zandt. De Guitar Man vlucht in zijn liedjes waarin hij treinen overvalt; de gitaar verschaft hem niet alleen houvast, het biedt hem ook een manier om de dagelijkse beslommeringen te ontvluchten. Zo af en toe zoeken de melodieën houvast in jazzy structuren, een liedje als No Time To Waste had ook van Lyle Lovett kunnen zijn. De fiddle van Billy Contreras op Leaving Colorado zorgt voor mysterie. Op Strawberry Jam haalt Burrow herinneringen op aan de dagen die hij bij zijn grootouders doorbracht in Colorado. Een leven dicht bij de natuur in een zelf gecreëerd eldorado. Een kaal liedje met niet meer dan twee gitaren (van Burrow zelf en Kenny Vaughan) en zang, waarop de jonge Texaan nauwelijks onderdoet voor Guy Clark. Voor wie nog gaten heeft in het jaarlijstje, deze mag er wel in!