Pete Mancini komt uit New York en hij heeft een uitgesproken hekel aan het overdreven kapitalisme van de Amerikaanse maatschappij. Daarover gaat Madison Avenue Blues, waarop hij zich druk maakt over hoe 9/11 nu geld in het laatje moet brengen door toeristen met prullaria op te schepen. Op Killing The Old Ways (Paradiddle Records/Sonic Rendezvous) maakt Mancini zich een beetje boos in verhalende liedjes die zich bewegen tussen alternatieve country en powerpop. Voor de opnamen reisde hij naar Mississippi, waar hij in producer Matt Patton (Drive-by Truckers) een gelijkgestemde vond. Madison Avenue Blues eindigt met een dun briesje uit een synthesizer, alsof alle ergernis ook al gekanaliseerd is. En zijn hoge stem staat ook in schril contrast met zijn innerlijke staat. Die combinatie maakt zijn boodschap extra interessant. Door die dunne voordracht kan het dat het titelnummer een beetje klinkt als de new wave van The Shirts, maar dan met prominente rol voor fiddle. Het met steelgitaar en roffelende drums opgetuigde Patchwork kan worden omschreven als cowpunk van het lieve soort. Denk aan de band Rank and File. Het geluid van Drive-by Truckers komt het duidelijkst naar voren op het mede door Patton geschreven Horse & Sparrow, dat handelt over sociale ongelijkheid.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie