You walk in like you own this place… Zo begint Tara Linda het eerste nummer op Tortilla Western Serenade (Physalia Records). Een fijn staaltje cowboyromantiek verwacht je dan. Maar Tara Linda geeft het nummer Muse’s Duel een onverwachte mysterieuze lading. Nat van het zweet ontwaakt Linda na een nachtmerrie waarin ze wordt uitgedaagd tot een duel door haar muze. En hoe win je ooit zo’n duel? Het geeft aan dat deze dame haar eigen draai geeft aan de clichés die horen bij dit soort in spaghetti-western-taferelen verpakte texmex. Natuurlijk zit er wel degelijk cowboyromatiek in het nummer. En een trompet. In Virtual Love Disaster raken de tornados de grond middels fijn gitaarwerk. In de wilde nummers zit ze op hetzelfde spoor als Patricia Vonne, terwijl ze als ze gas terugneemt meer aan Tish Hinojosa doet denken. De percussie in Wild West Huapango heeft overeenkomsten met het werk van Teye en zijn Belen. De titel Demon’s Cumbia geeft al aan dat Linda ook andere Zuid-Amerikaanse muziekstromingen toelaat in haar stijl. Zo is Padre Kino’s Ghost een mysterieuze tocht door een canyon met panfluit en krassende percussie, terwijl de stampende texmex van Teresita gevolgd wordt door de new wave van Leavin’ Texas (Drivin’ Slow). Op Crossroads klinkt een treurige viool. Flaco Jimenez komt ook nog even langs op deze door Max Baca, Craig Schumacher en Linda zelf geproduceerde plaat. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie