Cam Pierce komt uit het zuiden van de staat Oregon – verder weg van een succesvolle carrière in de countrymuziek kun je haast niet zijn. Vandaar ook dat hij acht jaar terug besloot zijn geliefde geboortegrond achter zich te laten en zich in Nashville te vestigen. Dat hielp. Hij is inmiddels niet alleen een veelgevraagd sessiemuzikant, maar ook toe aan zijn tweede eigen album. Bleef zijn debuut The Horseshow nog wat buiten de spotlights, met het fraaie A Thousand Lonely Horses (eigen beheer) kan zijn doorbraak niet lang meer uitblijven. Aan zijn landelijke roots lijkt hij een fascinatie voor de dieren des velds te hebben overgehouden. Naast de eenzame paarden op een eiland in de zee uit de titelsong gaat het over Dogs And Hyenas (een van de diverse elegante walsjes op dit album) en over 100 Hungry Wolves, dat qua sinistere thematiek doet denken aan Robert Johnson’s Hellhound On My Trail. En er zijn meer liedjes waarin Cam Pierce blijkt geeft van zijn bezorgdheid over de toekomst, zoals This World Is Cold (alweer in driekwartsmaat), hoewel hij in het vriendelijk getoonzette We Can Be Happy toch ook wel lichtpuntjes ziet. In Super Cool waagt Pierce zich aan een wat meer jazzy arrangement, wat meteen tot een minder geslaagde track leidt. Niettemin: vier ruimverdiende sterren. We kijken uit naar de rest van de honderden opnameklare songs die Pierce op de plank schijnt te hebben liggen.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie