Met Wayfarer (Valve Records) is Dan Raza toe aan zijn derde album. Zijn vorige, simpelweg Two getiteld, verscheen in 2017. Daarna vroeg de Britse folktroubadour zich af wat hij verder nog wilde. Hij had vijftien jaar aan zijn carrière gewerkt en was een beetje uitgeblust geraakt. Londen en omgeving kende hij nu wel, hij was toe aan iets nieuws. Hij werd een reiziger en vertrok naar Nashville en maakte een reis door Amerika en Mexico en deed daarna ook het vasteland van Europa aan. In die tijd schreef hij de nummers voor Wayfarer. In Tijuana zag hij emigranten om het uiteinde van het hek tussen de derde wereld en de Verenigde Staten door de zee waden op zoek naar een betere toekomst. Hij brengt verslag uit met Only A Stones Throw Away. De zang van Raza is een beetje hees, op Water Reflects What It’s Shown valt te denken aan Luka Bloom. Wasn’t That Enough For Me brengt romantische pianoklanken en vallende gitaarakkoorden en nog wat ander toetsenwerk. Op In My Own Time zit iets van een optimistische countrymelodie, maar stilistisch valt de Brit toch vooral in het vakje soul. De muziek is comfortabel. Raakvlakken zijn er met Danny Wilson en Paul Carrack. Like Strangers Again klinkt als Wings met een steelgitaar. Door Still Got A Song To Sing prikt een elektrische gitaar. Wayfarer biedt een prettige reis, maar niet een onvergetelijke.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie