‘He’s not flashy’ post Daryl Mosley over zichzelf op Spotify. Dat mag het understatement van de maand genoemd worden. Je zou hem eerder inschatten als archivaris bij het waterschap dan als singersongwriter. En dan is hij ook nog eens stevig in de Heer. Maar we beoordelen mensen niet op hun uiterlijk en in de Heer zijn er wel meer. Komen we uit bij de muziek zelf en dan blijkt Long Days & Short Stories (Pinecastle Records) een heel fijn album te zijn. Mosley heeft zo’n warme, comfortabele stem die doet denken aan Don Williams en George Strait. Zijn liedjes liggen prettig in het gehoor en laveren tussen country (Forever After All), bluegrass (Everything That’s Right), gospel (Still The Solid Rock) en een soort lichtvoetige western swing (A Friend Like You). In When The Good Old Days Were New blikt Mosley terug op zijn gelukkige jeugd, toen zijn familie het niet breed had: ‘It wasn’t easy, but it was good’. Everything that’s right beschrijft het gevoel dat we intussen allemaal kennen: moe van het nieuws en alle narigheid in de wereld, kijk liever naar de dingen die wél goed gaan in je leven, je gezin, je tweedehands Chevy die rijdt als nieuw. En als het helemaal niet lukt (When I Can’t Reach Up), dan is er altijd nog ‘His loving care’. In I’m Still Here gaat het over het probleem van de ouder wordende mens die zichzelf steeds vaker aantreft in zijn luie stoel en bij het scheren schrikt van het gezicht in de spiegel. Maar ook hier de positieve noot: ‘I’m still here’. Waarom dit liedje aan het eind van het album nog eens akoestisch over moest, is een raadsel. Het voegt niets toe. Verder geen klachten.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post.
Plaats een reactie