De leden van Ferrodyne woonden tien jaar in Portland, Oregon waar ze in 2007 deze band formeerden. Een jaar later keerden ze terug naar Tucson, Arizona waar ze waren opgegroeid. Daar namen ze in de Wavelab-studio van Craig Schumacher het debuut St. John’s Day (eigen beheer) op. Het is een album vol atmosferische desertrock geworden en daarmee wordt duidelijk waarom Ferrodyne terugkeerde naar de woestijnstad. St. John’s Day past namelijk helemaal in de door Giant Sand en Calexico vormgegeven traditie die Tucson rijk is. Doug Smith (zang, akoestische gitaar) is de belangrijkste songschrijver, een taak die ook Chris Byrne (elektrische gitaar) op zich neemt. Verder bestaat de band uit Liza Byrne (bas) en Jay Cherwa (drums) en sinds de terugkeer in Tucson heeft ook steelgitarist Neil Harry zich bij hen gevoegd. Schumacher speelt op cd mee waar hij maar kan en verder is trompettist Jacob Valenzuela present op enkele nummers. Het titelnummer krijgt door zijn fluwelen spel een jazzsfeer. Ferrodyne is als een warme zucht in de hitte van de woestijn. een sound die nog het meest doet denken aan Chris Burroughs. Verkrijgbaar bij CD Baby.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie