Veel te lang blijven liggen, dit uitstekende Miles Of Nowhere (Ride Records) van Dave Hardin. Het heeft namelijk alles wat je mag verwachten van een rootsalbum. Hardin schrijft verhalende nummers over de onderlaag van de Amerikaanse maatschappij en hij doet dat met inlevingsvermogen en empathie. Take Her ‘Way gaat over een prostituee die dood werd aangetroffen in een motel. Hardin las een bericht in de krant en besloot de menselijke kant van zo’n verhaal te belichten. Die vrouw was namelijk niet alleen maar prostituee. Ze was ook de dochter van iemand. Misschien wel de zuster van iemand … Een ander krantenbericht leverde Gospel 101 op, waarin twee broers een tankstation beroven. Een van de daders overleefde de overval niet. John Deere 69 gaat over een jonge boer die bijna altijd op het land te vinden is. Meestal zit hij op zijn tractor die twee keer zo oud is als hijzelf. Hardin (gitaar) heeft een mooie gruizige stem. Op basis van zijn zang zou ik hem plaatsen tussen Sam Baker en Israel Nash Gripka. Wie na de recensies op andere sites nog steeds niet de moeite heeft genomen dit album te beluisteren, die moet dat nu toch maar eens doen. Dave Hardin en zijn begeleiders moeten na Miles Of Nowhere nog veel meer mijlen afleggen en kunnen dus best wat benzinegeld gebruiken. Dat levert namelijk veel fraais op.
Reageren
»Nog geen reacties.
RSS feed for comments on this post. TrackBack URL
Plaats een reactie