Wie terugdenkt aan popmuziek in zijn of haar tienerjaren zal tien tegen één tot de constatering komen dat je er vooral gelukkig van werd. Iets wat helemaal jouw ding was, mogelijk versterkt door het feit dat je ouders er weinig van begrepen. Of is dat iets wat vooral de wat oudere jongeren van zo rond de 60 jaar zo zullen hebben beleefd? Zij die opgroeiden in de jaren 70. Toppop yeah! Misschien is dat zo, maar Alpine Gold (Excelsior Recordings) van Dawn Brothers brengt bij mij datzelfde gevoel teweeg. Uitgelaten blijheid! Want wat een lekker plaatje is dit van de band uit Rotterdam. Lucky heet het eerste nummer. Nou en of, want alleen dat liedje brengt al drie fijne namen naar voren ter referentie. Er zit na enkele seconden al een loopje in de melodie die je bij Roy Orbison brengt. Verder valt door de meerstemmige zang te denken aan Squeeze en Smithereens. Daarna brengen vloeiende orgelklanken op het titelnummer je bij iets wat althans in mijn oren naar dub neigt. Daar heb ik niet echt veel mee, maar dit is heerlijk avontuurlijk. The Breeze brengt een diepe klank, geweldige geluidsweergave. I Am A Singer is een beetje als Beach Boys. Op Dancing All Over Town zijn het eerder Beatles die je hoort. Het mooie bij Dawn Brothers is dat die stijlcitaten je nooit volledig terugbrengen bij de originelen, daarvoor is de band te origineel. Maar mag ik toch nog even Cavedogs noemen? Want ook dat fijne bandje hoorde ik opeens terug. For Better Or Worse heeft een lullig orgeltje, een hamerende piano en de stamp van Sam The Sham & The Pharaohs. Mona Lisa brengt merseybeat in de zang, terwijl het orgel lichtjes buigt naar new wave en er ook nog iets van het gevoel van Louie Louie doorheen komt. Muziek die gelukkig maakt.
18/01/2024 Permalink
Heerlijke plaat. Ook live heel fijn.
06/03/2025 Permalink
Onwijs gave band, heb ze ontdekt tijdens de relaese show van Dewolff van het album Thrust. Stiekem vond ik de dawn brothers een tandje beter die avond. Vooral de klank van de zangers zijn goed de lead singer klinkt op oudere albums ook veel op die van Paolon nutini. Wat vooral gaaf was dat alle muzikanten ook nog erbij zongen 2 lead zangers hadden ze toen. Maar de rest van de band zong overtuigend de backing vocals. Toen ze bij mij in de buurt kwamen spelen had ik ook meteen een ticket gekocht. Was een bijzondere avond ben wel kwaliteit gewend van concerten. Maar toch lukt hun zeker om er tussen uit te springen voor een onvergetelijke avond.
Vooral ook de teksten en de manier van spelen past zeer goed bij mijn gevoel en kan ik me ook zeker in vinden.
Die avond in victorie alkmaar speelden ze ook nieuwe liedjes die nog niet uitgekomen waren, dus dat kwam de ervaring ten goede! Ken echt veel nummers van de dawn brothers. Maar er zitten zeker weer pareltjes tussen!
21 Maart komt hun nieuwe album uit!
Dus stay tuned