Wat ik jammer vind aan John Fogerty is dat hij zijn gezicht zo heet laten botoxen dat hij jonger lijkt dan ten tijde van Centerfield (1985). Dat heeft de 64-jarige uit Berkeley, Californië afkomstige rock-icoon beslist niet nodig. Want John Fogerty is zonder meer nog relevant, al was ik daar na het teleurstellende Revival (2007) niet zo zeker van. Maar ik heb het geloof in Fogerty terug vanwege het verschijnen van The Blue Ridge Rangers Rides Again (Verve Forecast/Universal), een zoals al uit de titel blijkt vervolg op Fogerty’s eerste solo-album uit 1973. Daar nam Fogerty alle instrumenten zelf voor zijn rekening, op The Blue Ridge Rangers Rides Again heeft hij de hulp ingeroepen van onder meer Eagles Don Henley en Tim Schmitt, drummer Jay Bellerose (Joe Henry), pedal steel-ace Greg Leisz (teveel om op te noemen), gitarist Buddy Miller en The Boss himself. In de twaalf covers, van uiteenlopend John Prine, de Everly Brothers, Rick Nelson, John Denver tot Buck Owens, kwijt Fogerty zich uitstekend van zijn taak; het spelplezier spat uit het plastic. Opvallend ten slotte, is dat Fogerty uitstekend bij stem is en nergens vervalt in kopieergedrag van zijn vroegere zelf. Het is een mooie rit, dit The Blue Ridge Rangers Rides Again.
10/09/2009 Permalink
Ik ben een enorme Fogerty-fan, maar dit is toch wel een klein beetje een slap plaatje. Best aardig, hoor, maar ook niet meer dan dat. Met afstand het mooiste nummer is zijn eigen compositie Change in the weather, oorspronkelijk afkomstig van Eye of the Zombie uit 1985.
10/09/2009 Permalink
ik vind het een gave vrolijke cd
luister eens naar vince mira erg goed (tip)